کپی شد
محمد بن عثمان بن سعید راوی احادیث مهدویت
محمد بن عثمان علاوه بر کتابهایی که برای وی گزارش شده، راوی احادیث بسیاری پیرامون مهدویت است. روایاتی درباره امام زمان (علیه السلام)؛ از جمله درباره تولد آن حضرت،[1] حرام بودن ذکر نام او،[2] و ملاقاتها و دیدارهای او با امام مهدی،[3] که در ادامه به برخی از آنها اشاره میشود.
الف) روایات مربوط به ولادت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف):
- غياث بن اسيد میگويد: محمّد بن عثمان عمري (قدس اللَّه روحه) را ديدار كردم، مىگفت: چون مهدى خليفةاللَّه متولّد شد، نورى از بالاى سرش به سوی آسمان ساطع گرديد، سپس براى سجده پروردگارش به رو درافتاد، آنگاه سر خود را برداشت در حالى كه مىگفت: «شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ».[4] او میگويد: ميلاد او در روز جمعه واقع گرديد.[5]
- در كتاب كمال الدين به سندى روايت نموده از محمد بن عثمان عمرى؛ نائب دوم حضرت بقية اللَّه (عجل الله تعالی فرجه الشریف) كه فرمود: آن حضرت ختنه شده به دنيا آمد و از حكيمه خاتون روايت نموده كه مادر او نرجس خاتون نفاس نداشته و همين حالت، روش و منوال مادران اوصياء طاهرين (عليهم السّلام) بوده است.[6]
ب) گزارش حدیث «من مات و لم یعرف…»:
ابو علىّ بن همّام میگويد: از محمّد بن عثمان عمرى (قدّس اللَّه روحه) شنيدم كه از پدرش نقل می کرد كه مىگفت: من نزد امام عسكرى (عليه السلام) بودم كه از آن حضرت از خبرى كه از پدران بزرگوارش روايت شده است، پرسیدند كه زمين از حجّت الهى بر خلايق تا روز قيامت خالى نمىماند و كسى كه بميرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهليّت مرده است. فرمود: اين حقّ است همچنان كه روز روشن حقّ است. گفتند: اى فرزند رسول خدا، حجّت و امام پس از شما كيست؟ فرمود: فرزندم محمّد، او امام و حجّت پس از من است، كسى كه بميرد و او را نشناسد به مرگ جاهليّت مرده است، آگاه باشيد كه براى او غيبتى است كه نادانان در آن سرگردان شوند و مبطلان در آن هلاک گردند و كسانى كه براى آن وقت معيّن كنند دروغگو هستند، سپس خروج مىكند و گويا به پرچمهاى سپيدى مىنگرم كه بر بالاى سر او در نجف كوفه در اهتزاز است.[7]
ج) گزارش دیدن امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف):
روايت است از محمد بن عثمان عمرى كه ما گروهی چهل نفری نزد أبو محمد امام حسن عسکری (علیه السلام) بودیم، پس آن حضرت فرزندش را بر ما عرضه نموده و فرمود: اين است امام شما بعد از من و جانشین من بر شما، پس اطاعت كنيد و بعد از من متفرق نشويد كه اگر چنین کنید در دينتان هلاک میشويد. بدانید که بعد از امروز شما او را نخواهيد ديد، پس از نزدش بيرون آمديم و بعد از مدتی کوتاه أبو محمد (علیه السلام) درگذشت.[8]
دـ) گزارش حضور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در حج:
عبداللَّه بن جعفر میگويد: از محمّد بن عثمان عمرى شنيدم كه مىگفت: به خدا سوگند، صاحب الأمر همه ساله در موسم حجّ حاضر مىشود و مردم را مىبيند و مىشناسد و مردم نيز او را مىبينند، امّا نمىشناسند.[9]
[1]. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۱۶.
[2]. صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، محقق/مصحح: غفارى، على اكبر، ج ۲، ص۴۸۳؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۳.
[3]. کمال الدین و تمام النعمة، ص ۴۳۵؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۲.
[4]. «خدا گواهى داد كه معبودى جز او نيست، و ملائكه و دارندگان علم نيز چنين گواهى دادند، خداى برپادارنده داد است، و جز او خدايى نيست، او كه غالب و حكيم است. دين پسنديده نزد خدا اسلام است»، آل عمران، 18 و 19.
[5]. كمال الدين و تمام النعمة، ج 2، ص 433؛ صدوق، محمد بن علی، كمال الدين و تمام النعمة، ترجمه: کمرهای، محمد باقر، ج 2، ص 107 و 108.
[6]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی (درخشان پرتوى از اصول كافى)، حسينى همدانى، سيد محمد، ج 5، ص 404 .
[7]. كمال الدين و تمام النعمة، ج 2، ص 409.
[8]. اربلى، علی بن عیسی، كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج 2، ص 527؛ اربلى، علی بن عیسی، كشف الغمة في معرفة الأئمة، ترجمه و شرح: زوارهاى، علی بن حسین، محقق/مصحح: ميانجى، ابراهيم، ج 3، ص 451.
[9]. كمال الدين و تمام النعمة، ج 2، ص 440؛ كمال الدين و تمام النعمة، ترجمه: کمرهای، محمد باقر، ج 2، ص 114.