محمد بن عثمان بن سعید دربان امامان معصوم (علیهم السلام)

در بین اهل بیت و امامان معصوم (علیهم السلام) رسم بوده که برای رسیدگی بهتر به امور خود و شیعیان، «دربان» یا به تعبیر کتاب های سیره، «باب» یا «بَوّاب» داشته اند. ابن شهر آشوب می‌نویسد: دربان امام هادی (علیه السلام)، محمد بن عثمان عمری بوده است.[1] البته این مطلب در سایر کتاب های تاریخی و رجالی معروف ذکر نشده است، ولی دربانی وی به همراه پدر بزرگوارش برای امام حسن عسکری (علیه السلام)[2] و بعد از پدرش برای امام زمان (علیه السلام)[3] مطرح شده است.

[1]. ابن شهرآشوب مازندرانی، محمد بن علی، مناقب آل أبي طالب (عليهم السلام)، ج 4، ص 402.

[2]. امین عاملى، سید محسن، أعیان الشیعة، ج ‏2، ص 40؛ حسينى عاملى، سيد تاج الدين، التتمة في تواريخ الأئمة عليهم السلام، ص 143.

[3]. اعیان الشیعة، همان، ص 44؛ ابن صباغ مالکی، على بن محمد، الفصول المهمة فی معرفة الأئمة (علیهم السلام)، ج ‏2، ص 1106؛ شبلنجى، مؤمن بن حسن، ‏نور الأبصار في مناقب آل بيت النبي المختار (صلى الله عليه و آله و سلم)، ص 342.