محمد بن عثمان بن سعید از دیدگاه اندیشمندان شیعه

انسان‌هایی که از کمالات و سجایای اخلاقی برخوردارند، همواره مورد توجه دیگران قرار دارند. محمد بن عثمان بن سعید علاوه بر اوصاف پسندیده، دارای نیابت و سفارت از جانب امام زمان (علیه السلام) بود که به همراه توصیف امامان از وی، بر وجاهت ایشان می‌افزاید و به دنبال آن، اعتماد و دوستی همه خصوصا شیعیان را به خود جلب می‌کند. در این بخش به عنوان نمونه به دو دیدگاه اشاره می‌شود:

الف) سید بن طاووس به نقل از استاد خود می‌گوید: چون سيّد ما شيخ ابو جعفر محمّد بن عثمان بن سعيد العمرى رحلت نمود كه خداى تعالی از او راضى شود و  او را راضى گرداند و بر بلندى مرتبه ای که به او سپرده بود بیفزاید، وقتی از امر (نیابت و سفارت امام زمان علیه السلام) فارغ شد، شیخ ابوالقاسم حسین بن روح در منزل وی جلوس نمود… .[1]

ب) غفاری؛ محقق و مصحح کتاب گران‌سنگ «من لا یحضره الفقیه» می‌نویسد: «محمّد بن عثمان بن سعيد عمرى (رضوان اللَّه عليه)، وكيل ناحيه مقدّسه بوده و دومين فرد از نوّاب اربعه است. كنيه‏اش ابو جعفر و (همانند پدرش عثمان بن سعيد نايب اوّل)، نزد اماميّه داراى منزلت و مقامى است. وی در جمادى الاولى سال 305 هجرى از دنيا رفته، و قبرش در بغداد مشهور است و داراى كتاب‌هایى‏ است»‏.[2]

[1]. سید بن طاووس‏، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، محقق/مصحح: كرمانى، ابوطالب و محرر، محمد حسن،‏ ص 46.

[2]. صدوق، محمد بن علی، من لا يحضره الفقيه (پاورقی)، ج ‏4، ص 510.