محبت فرشتگان به اهل مسجد

در سایه رفت و آمد به مسجد، رابطه دوستی و محبت میان انسان های مسجدی و فرشتگان الهی برقرار می شود و آنان دوست و یاور مؤمنانی خواهند بود که بر آمد و شد به مسجد، مداومت می نمایند. نبی اکرم اسلام (ص) می فرماید: «در مساجد انسان های ثابت قدمی همچون میخ وجود دارند که فرشتگان الهی با آنان همنشین و مأنوس هستند. هنگامی که از مسجد غایب می شوند، فرشتگان سراغشان را می گیرند، در هنگام بیماری از آنان عیادت می کنند و وقتی در کارها به کمک احتیاج داشته باشند، آنان را یاری می دهند».[1] سید رضی (ره) در کتاب «المجازات النبویة» در شرح این حدیث شریف فرموده اند: مراد از میخ در کلام مکرم اسلام (ص)، کنایه از انسان هایی است که در اثر کثرت رفت و آمد به مسجد و ملازم بودن با خانه خدا، گویا چون میخی به مسجد کوبیده شده اند و این کلام از تمثیلات جالبی است که بسیار پسندیده است. در لغت عرب به کسی که اقامت او در مسجد زیاد باشد و کمتر از مسجد خارج می شود، «میخ مسجد» و «کبوتر مسجد» گفته می شود وتشبیه به میخ، بلیغ تر است چون کبوتر رفت و آمد دارد، ولی میخ همواره ثابت است.[2]