مارقین (خوارج)

مرق در لغت عرب به معناى خروج است. چنانچه می گويند كه «مرق السهم من القوس»؛ يعنى تير از كمان‏ بيرون رفت. امّا مارقين جماعت خوارج را می گويند كه در ايام خلافت آن حضرت (ع) از اطاعت ایشان بیرون رفتند.[1]

مارقين جمع مارق و صفت فاعلى از مروق، به معناى جستن تير از كمان است، خوارج را كه از جمع مسلمانان بيرون شدند، مارقين می گويند.[2] دليل نام گذارى خوارج به مارقين گفتار پيامبر اكرم (ص) است كه در باره ذو الثّديه فرمود: از اصل و نسب اين مرد، قومى برمى‏خيزند كه از دين خارج مى‏شوند چنان كه تير از هدف انحراف مى‏يابد.[3]