کپی شد
قضا و قدر در روایات
در روايات بسيارى، از تاثير اعمال خوب يا بد مانند حسن خلق، صلۀ رحم، دعا، صدقه دادن[1] و يا گناهان ويژه در سرنوشت انسان و فراخى و تنگى روزى و بلندى و كوتاهى عمر مطالب روشن گری آمده است. جايگاه اين تغييرات كه در قضاى الاهى صورت مىگيرد، همان لوح محو و اثبات است.
از اميرالمؤمنين (ع) نقل شده كه او از پيامبر خدا (ص) دربارۀ اين آيه «يَمْحُوا اللّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ» پرسيد، آن حضرت فرمود: صدقه دادن، نيكى به پدر و مادر و انجام كار خوب، شقاوت را تبديل به سعادت مىكند و بر عمر مىافزايد و از حوادث بد حفظ مىكند». [2]
[1]. شیخ صدوق، منلايحضرهالفقيه، ج4، ص368، مؤسسة الوفاءبیروت، چاپ دوم، قم، 1404ق.
[2]. «لاقرن عينيک بتفسيرها و لاقرن عين امتي بعدى بتفسيرها: الصدقة على وجهها و بر الوالدين و اصطناع المعروف يحول الشقاء سعاة و يزيد فى العمر و يقى مصارع السوء» الدر المنثور، ج 4، ص 66، انتشارات کتابخانۀ آیة الله مرعشی، بی چاپ، قم، 1404ق.
مباحث مرتبط:
روایات قضا و قدرفرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید