قربانی کردن

قربانی کردن برای کسانی که در حج حضور ندارند یک سنت و عمل مستحبی است، ولی تأکید زیادی بر انجام آن شده تا جایی که سفارش شده تا حد ممکن ترک نشود. در این زمینه به چند روایت اشاره می کنیم:

الف. محمد بن مسلم، از امام باقر (عليه السّلام) روايت کرده است که فرمود: قربانى براى کسى که قدرت داشته باشد از کوچک تا بزرگ، واجب است، و آن سنتى از سنت‌ها است.

ب. از علاء بن فضيل، از امام صادق (علیه السلام) روايت شده است که مردى از آن حضرت درباره قربانى سؤال کرد، ایشان فرمود: آن بر هر شخص مسلمان واجب است، مگر آن که قدرت آن را نداشته باشد. پس سائل به آن حضرت معروض داشت: رأى امام در باره عيال (خانواده) چيست (آیا بر آنان هم قربانی لازم است)؟ فرمود: اگر بخواهى ]برای آنان هم[ انجام می‌دهى و اگر بخواهى انجام نمی‌دهى، و اما تو آن را وامگذار.

ج. امّ سلمه (رضى‌اللَّه عنها) نزد پيامبر (صلّى اللَّه عليه و آله) آمد، و گفت: ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، عيد اضحى فرا می رسد، و من قیمت قربانى را در اختيار ندارم، پس آيا قرض کنم و قربانى کنم؟ فرمود: قرض بگیر؛ زيرا که آن قرضى ادا شده است.

د. رسول خدا (صلّى اللَّه عليه و آله) دو قوچ قربانى کرد، که يکى از آنها را به دست خودش ذبح نمود، بعد عرضه داشت: خدایا این از جانب من و از جانب کسانی از اهل بیتم که قربانی نکردند، و بعد دیگری را ذبح نمود و عرضه داشت: خدایا این از جانب من و از جانب کسانی از امتم که قربانی نکردند.[1]