فلسفۀ حرمت مواد مخدر

اسلام از خوردن و آشامیدن و استعمال چیزهایی که برای سلامتی انسان ضرر داشته باشد منع کرده است و هر چه ضرر بیشتر باشد منع از علت و سبب آن نیز شدیدتر است، تا جایی که به درجه حرمت می رسد. پیداست که معیار در حرام بودن، داشتن ضرر است و این که این ضرر از راه خوردن باشد یا از راه دیگر خصوصیتی ندارد.

 پس به طور کلی، هر چیزی که برای انسان ضرر قابل توجهی داشته باشد، مصرف آن حرام است.[1] استعمال مواد مخدر و استفاده از آنها نیز با توجه به آثار سوءشان از قبيل ضررهاى شخصى و اجتماعى قابل ملاحظه‏اى كه بر استعمال آنها مترتّب مى‏شود، حرام است.[2]