فلسفه نماز

امام على بن موسى الرضا (ع) در پاسخ نامه‏اى كه از فلسفه نماز در آن سؤال شده بود چنين فرمود:”

علت تشريع نماز اين است كه توجه و اقرار به ربوبيت پروردگار است، و مبارزه با شرك و بت پرستى، و قيام در پيشگاه پروردگار در نهايت خضوع و نهايت تواضع، و اعتراف به گناهان و تقاضاى بخشش از معاصى گذشته، و نهادن پيشانى بر زمين همه روز براى تعظيم پروردگار”.[1]

و نيز هدف اين است كه انسان همواره هشيار و متذكر باشد، گرد و غبار فراموشكارى بر دل او ننشيند، مست و مغرور نشود، خاشع و خاضع باشد، طالب و علاقمند افزونى در مواهب دين و دنيا گردد.

علاوه بر اين كه مداومت ذكر خداوند در شب و روز كه در پرتو نماز حاصل مى‏گردد، سبب مى‏شود كه انسان مولا و مدبر و خالق خود را فراموش نكند، روح سركشى و طغيانگرى بر او غلبه ننمايد.

و همين توجه به خداوند و قيام در برابر او، انسان را از معاصى باز مى‏دارد و از انواع فساد جلوگيرى مى‏كند .
De norgerx.com som er relatert til verdi spres fra baksiden til forsiden, deretter over ansiktet og kvalifikasjoner.
[2]

[2] – مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج 16، ص 291 – 296، دار الكتب الإسلامية، تهران، چاپ اول، 1374 ش. لازم به ذکر است که برای اطلاع از منبع و مرجع روایات نقل شده.