فقهای دوره هشتم فقه شیعه

فقهای دوره هشتم فقه شیعه، در واقع شاگردان محقّق بهبهانى هستند. علّامه وحيد بهبهانى افزون بر پاسخ‌گويى و نقد مبانى اخباريان، شاگردان ارزشمند و بزرگى را تربیت نمود كه پس از رحلت ايشان در سال 1206 قمری، خطّ فكرى استاد را با مهارت تمام ادامه دادند كه مهم‌ترين آنان عبارتند از:

1. ملّا مهدى نراقى (م 1209ق) نويسندۀ كتاب «معتمد الشيعة في احكام الشريعة».[1]

2. سيّد محمّد مهدى بحر العلوم (م 1212ق) مؤلّف كتاب «الفوائد الرّجالية».[2]

3. شيخ أبو على حائرى (م 1216ق) مؤلّف كتاب «منتهى المقال فی احوال الرجال».[3]

4. شيخ جعفر كاشف الغطاء (م 1227ق) مؤلّف كتاب «كشف الغطاء عن خفیات مبهمات الشریعة الغرّاء».[4]

5. ميرزا أبو القاسم قمى (م 1231ق) مؤلّف كتاب‌ «غنائم الأيّام فی مسائل الحلال و الحرام» و «جامع الشتات».[5]

6. سيّد على طباطبايى (م 1231ق) پديدآورندۀ موسوعۀ فقهى «رياض المسائل فی شرح المختصر النافع».[6]

7. سيّد جواد عاملى (م 1226ق) مؤلّف موسوعۀ فقهى «مفتاح الكرامة فی شرح القواعد»[7] و ده­ها شاگرد ديگر.

جمعى ديگر از فقهاى بزرگ اماميّه، شاگردان با واسطۀ محقّق بهبهانى بودند. آنان نيز در واقع از شاگردان مدرسه آن فقيه نامدار محسوب مى‌شوند؛ مانند:

1. ملا احمد نراقى (م 1245ق)، از شاگردان  سيّد بحر العلوم  و كاشف الغطاء و پدرش ملّا مهدى نراقى و نويسندۀ كتاب «مستند الشيعة في أحكام الشريعة».[8]

2. شيخ محمّد حسن نجفى (معروف به صاحب جواهر) (م 1266ق)، از شاگردان  سيّد بحر العلوم  و كاشف الغطاء و  سيّد جواد عاملى و نويسنده موسوعۀ عظيم و بى‌نظير فقهى «جواهر الكلام فی شرح شرائع الاسلام» كه در مدّت سی سال به رشته تحریر در آمده و در 43 جلد منتشر شده است.[9] [10]