کپی شد
فضیلت نماز شب
از جمله نمازهای مستحبی كه در قران و روایات بر آن تأكید زیادی شده نافله و تهجد در شب است كه در قران[1] و روایات به آن اشاره شده است.
خداوند در قرآن مجید به پیامبرش می فرماید: “و پاسى از شب را (از خواب برخیز، و) قرآن (و نماز) بخوان! این یك وظیفه اضافى براى توست؛ امید است پروردگارت تو را به مقامى در خور ستایش برانگیزد![2]
مفسرین این آیه را دلیل بر فضیلت نافله شب دانستهاند، هر چند آیه صراحت در این مساله ندارد ولى با قرائن مختلفى كه در دست است این تفسیر روشن به نظر مىرسد[3].
از معصومین (ع) نیز روایات زیادی در فضیلت آن وارد شده است كه برای نمونه به چند مورد اشاره می كنیم:
1-نبى اكرم (ص) فرمودند:” آبرو و شرف مؤمن به نماز شب است و چون روز قیامت خدا مردمان اولین و آخرین را گرد آورد ندا دهندهاى صدا می زند كه بپاخیزند شب زندهداران كه خداى را در دلهاى شب می خواندند پس بپاخیزند گروهى اندك بعد از ایشان به حساب بقیه مردم رسیدگى شود”[4].
2-پیامبر اكرم (ص) در جای دیگر فرموده اند: همانا خانههائى كه در آنها نماز شب و قرآن خوانده مىشود آسمان را روشن می كنند همان طورى كه ستارگان زمین را روشن می نمایند.
3-و نیز از نبى اكرم (ص) روایت شده كه فرموده نماز شب در تاریكى قبر چراغى است براى خواننده آن.[5]
4- و از پیغمبر (ص) است كه بر شما باد به شب زنده دارى كه شیوۀ نیكان پیش از شما است و شب زنده دارى نزدیكى به خداست و كفارۀ گناهان و باز دار از گناه و راننده درد از تن[6].
5- امام سجاد (ع) در جواب این سؤال که ” چرا اهل تهجّد و عبادت در شب نیكو منظرترین مردم هستند؟” فرمودند: زیرا ایشان با خدا خلوت مىكنند پس حق تعالى از نور خودش ایشان را مىپوشاند[7] [8].
6- امام صادق (ع) آثاری برای نماز شب فرمودند:
نماز شب چهره را زیبا كند، خُلق را خوش كند، روزى را پاك كند، وام را بپردازد، اندوه را ببرد، دیده را روشن كند بر شما باد به نماز شب كه سنت پیغمبر شما است و راننده درد از تن شما[9].
[1] ذاریات، 17؛ سجده، 16؛ زمر، 123؛ فرقان، 65؛ اسراء، 81؛ مزمل، 4.
[2] اسراء، 79.
[3] مكارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج 12، ص 224، دار الكتب الإسلامیة، تهران، 1374 ش، چاپ اول.
[4] رضائى، سید عبد الحسین، ارشاد القلوب-ترجمه رضایى، ج1، ص210 و 211، اسلامیه، تهران، 1377 ش، چاپ سوم.
[5] ارشاد القلوب-ترجمه رضایى، ج1، ص: 444.
[6] كمرهاى، محمد باقر، آسمان و جهان-ترجمه كتاب السماء و العالم بحار، ج 6، ص 210، اسلامیه، تهران، 1351 ش، چاپ اول.
[7] صدوق، علل الشرائع، ج 2، ص 365، ترجمه، ذهنى تهرانى، سید محمد جواد، انتشارات مؤمنین، قم، 1380 ش، چاپ اول.
[8] عطاردى، عزیز الله، مسند الإمام الرضا علیه السلام، ج 2، ص 178- 180، آستان قدس( كنگره)، مشهد، 1406 ق، چاپ اول.
[9] آسمان و جهان-ترجمه كتاب السماء و العالم بحار، ج6، ص: 210.