فرق حسد با غبطه و غیرت

فرق حسد با غبطه: غبطه روحیه ای است که در پی آن فرد می خواهد نعمت و کمالی را که دیگری دارد، مثل آن را داشته باشد، بدون آن که آرزوی نابودی آن را در دیگری بنماید.[1]

فرق حسد با غیرت: غیرت روحیه ای است که به دنبال آن، فرد خواهان نداشتن زشتی و بدی از فرد دیگری است.[2] امّا حسد، روحیۀ خواری و خود کم بینی است که فرد حسود در خود می بینید که به دنبال آن آرزو می کند که نعمت واقعی یا خیالی را که فرد دیگر دارد، نداشته باشد، حال چه آن نعمت واقعی یا خیالی را خود داشته باشد و یا نداشته باشد یا به او برسد یا نرسد.[3]

[1]. معراج السعادة، ص 347؛ در خصوص ارزش غبطه رجوع شود به كتب اخلاقی و تفاسير قرآن ذيل آيات: مطففين، 26، حديد، 21‌ و مائده، 48.

[2]. همان.

[3]. امام خمينی، چهل حديث، ص 105؛ نراقی، احمد، معراج السعادة، ص 347؛ غزالی، كيميايی سعادت ، ج 2، ص 126.