فرقه های اساسی شیعه

در مورد تعداد فرقه های اساسی شیعه چند قول وجود دارد:

بغدادی در کتاب خود اصول فرق شیعه را سه فرقه دانسته است: زیدیه، كیسانیه، امامیه، وی در آغاز غلات را نیز از انشعابات شیعه دانسته، ولی بعداً یاد آور شده است كه چون آنان از اسلام خارج شده اند از فرق های اسلامی به شمار نمی آیند.[1]

شهرستانی اسماعیلیه را نیز در شمار شعبه های اصلی آورده است، و فرقه های اصلی شیعه را پنچ فرقه می داند.[2]

خواجه طوسی (ره) در قواعدالعقاید با نظریه بغدادی موافقت نموده و اصول فرق شیعه را “زیدیه، كیسانیه، امامیه” دانسته است”.[3] قاضی عضد الدین ایجی نیز اصول فرق شیعه را سه می شمارد: كیسانیه، امامیه، زیدیه.

بعضی نیز اصول فرق شیعی را چهار فرقه، امامیه، كیسانیه، زیدیه و اسماعیلیه می دانند.

آنچه مشهور بین علمای شیعه و تاریخ نگاران ملل و نحل است، این است که اصول فرق تشیع سه فرقه است، اما در مورد شاخه ها و فروع فرق اختلاف نظر وجود دارد.

برای اطلاع بیشتر به کتاب های : الفرق بین الفرق ، ملل و نحل ،قواعد العقاید مراجعه شود.

[2] ملل و نحل، شهرستانی، ج 1، ص 147.

[3] طوسی، خواجه نصیر، قواعد العقاید، تحقیق، ربانی، علی، ص 110.