فرازهای زندگی شیخ طوسی

زندگی هر انسانی، سفری آکنده از درس ها، تجربه ها، دشواری ها، دلشکستگی ها، غم ها، خوشی ها، پیروزی ها و شکست ها است. جاده زندگی همیشه هموار نیست، انسان در طول سفر زندگی با چالش ها و دست اندازهای متعددی مواجه می شود. این موانع جرأت، قدرت، ضعف و ایمان را محک می زنند. گاهی برخی از موانع، موهبت هایی هستند که به شکل مانع، نمایان می شوند و شخص در آن هنگام از حقیقت آگاهی ندارد.

شیخ طوسی از جمله کسانی است که در زندگی پر برکت خود رنج و مشقت های بسیاری را متحمل شده است و تحت شرایط سخت اجتماعی و سیاسی توانست به بزرگ ترین مقام و جایگاه زمان خود برسد و از بزرگ ترین مفسران، فقها، متکلمان، و محدثان شیعه شود.[1]

شیخ طوسی (ره) از جمله شخصیت هایی است که از همه موانع به عنوان یک موهبت استفاده کرد و خدمات فراوانی به اسلام و مسلمانان نمود؛ به عنوان مثال هنگامی که شهر بغداد با همه امکاناتی که در اختیارش گذاشته بود، برای او نا امن و شیخ مجبور شد آنجا را رها کرده به نجف که روستایی بیش نبود مهاجرت کند، این مهاجرت اجباری موجب شد تا وی حوزه پر برکت نجف را پی ریزی نماید.[2]