فتوحات دوران سلیمان بن عبدالملک

مهم‌ترین رویداد پیرامون فتوحاتِ دوران سلیمان بن عبدالملک (96 تا 99 ق)، محاصرۀ قُسْطَنْطنِيّه است. سلیمان در سال 97 ق، برادر خود مَسلَمة بن عبدالملک را برای فتح قسطنطنیه روانه کرد و به او دستور داد در قسطنطنیه بماند، تا آن‌جا را یا فتح نماید و یا دستوری جدید از جانب سلیمان به او برسد. مَسلَمه نیز به همراه سپاه خود حرکت کرد تا این که به قسطنطنیه رسید و زمستان و تابستان را در اطراف این شهر سپری کرد. وی با سپاه خود مقادیر زیادی آذوقه حمل کرد و با رسیدن به قسطنطنیه، مردم را از استفاده از آذوقه‌ها منع کرد و از سپاه خواست در زمین‌های قسطنطنیه زراعت کنند و غذای مورد نیازشان را تهیه نمایند. استقرار سپاه در قسطنطنیه تا زمان مرگ سلیمان بن عبدالملک ادامه یافت.[1] محاصره همچنان ادامه داشت تا این که عمر بن عبد العزیز (99 تا 101 ق)، طی نامه ای از مَسلَمه خواست دست از محاصره بردارد و به شام بازگردد؛ لذا محاصرۀ قسطنطنیه بدون هیچ دست‌آوردی در سال 99 ق خاتمه یافت.[2]

[1]. طبري، محمد بن جرير، تاريخ الأمم و الملوک (تاریخ طبری)، تحقيق: ابراهيم، محمد أبوالفضل، ج 6، ص 530 و 531؛ ابن جوزى، عبدالرحمن بن على، المنتظم فى تاريخ الأمم و الملوک، تحقيق: عبدالقادر عطا، محمد، و عبدالقادر عطا، مصطفى عبدالقادر، ج 7، ص 26؛‏ ابن اثير جزری، عزالدین، الكامل في التاريخ، ج 5، ص 27 و 28.

[2]. تاريخ الأمم و الملوک )تاريخ طبری)، ج 6، ص 553؛ مسکویه، احمد بن محمد، تجارب الأمم، تحقيق: امامى، ابوالقاسم، ج 2، ص 461؛ الکامل فی التاریخ، ج 5، ص 43؛ بر گرفته از سایت حوزه نت.