کپی شد
فاطمه معصومه (سلام الله علیها) و پاسخ‌گویی به پرسش‌های شیعیان
معرفت و شناخت، پایه دین و اعتقاد است و ایمانی که از روی شناخت به آن عقیده و مسلک ایجاد شود، به مراتب ارزشمندتر و پایدارتر می‌باشد. گزارش شده: روزی عده‌ای از شیعیان وارد مدینه شدند و پرسش‌هایی داشتند که می‌خواستند از محضر امام کاظم (علیه السلام) بپرسند. امام (علیه السلام) در سفر بودند، شیعیان پرسش‌های خود را نوشته به خانواده امام تقدیم نمودند، چون عزم سفر کردند برای پاسخ پرسش‌های خود به منزل امام (علیه السلام) شرفیاب شدند، ولی هنوز آن حضرت مراجعت نفرموده بودند و آن‌ها نیز امکان توقف نداشتند؛ از این رو حضرت معصومه (سلام الله علیها) پاسخ آن پرسش‌ها را نوشتند و به آن‌ها تسلیم نمودند. آن‌ها با مسرت فراوان از مدینه منوره خارج شدند، در بیرون مدینه با امام کاظم (علیه السلام) مصادف شدند و داستان خود را برای آن حضرت شرح دادند. هنگامی‌که امام (علیه السلام) پرسش‌های آنان و پاسخ‌های حضرت معصومه (سلام الله علیها) را ملاحظه کردند، سه بار فرمودند: «فداها ابوها»؛ «پدرش به قربانش باد».
با توجه به این‌که حضرت معصومه (سلام الله علیها) هنگام دستگیری پدر بزرگوارش توسط هارون الرشید، خردسال بود، و این اتفاق نیز ظاهرا باید پیش از زندانی شدن حضرت باشد؛ از این‌رو این داستان از مقام بسیار والا و دانش بسیار گسترده آن حضرت حکایت می‌کند.[1]
[1]. مهدی‌پور، علی اکبر، کریمه‌ی اهل بیت (سلام الله علیها)، ص 170؛ محمدی اشتهاردي، محمد، حضرت معصومه (سلام الله علیها) فاطمه (سلام الله علیها) دوم، ص 133؛ سایت حوزه نت.