Warning: filemtime(): stat failed for /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/assets/js/front.min.js in /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/easy-table-of-contents.php on line 236
searchicon

کپی شد

عوامل از بین رفتن فشار قبر

شکی نیست که بین اعمال و پاداش یا کیفر اخروی رابطۀ مستقیمی وجود دارد هم چنین بین اعمال ما و فشار قبر، از این رو انسان می توان کارهایی را انجام دهد تا این که از فشار قبر ایمن باشد که در این جا با توجه به روایات به چند مورد از آن اشاره می کنیم:

1.  امام صادق (ع): هر چيزى قلبى دارد و قلب قرآن سوره ياسين است‏. کسی که آن را قرائت کند از فشار قبر ايمن خواهد بود،و … .[1]

2.  امام باقر (ع): كسى كه بر تلاوت سوره زخرف مداومت نمايد، خداوند در قبر، او را از حشرات و حيوانات سمى زمين و فشار قبر ايمن مى‏نمايد تا زمانى كه در پيشگاه خداوند حاضر شود.[2]

3.  امام صادق (ع): كسى كه بين ظهر پنج‏شنبه تا ظهر جمعه از دنيا برود، خداوند او را از فشار قبر ايمن مى‏گرداند.[3]

4. منصور بن حازم می گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم پاداش كسى كه چهار بار حج به جا آورده چيست؟ فرمود: اى منصور كسى كه چهار بار حج به جاى آورد هرگز فشار قبر نمی نبيند.[4]

5. امير المؤمنين (ع) فرمودند: كسى كه در هر جمعه سوره نساء را بخواند از فشار قبر ايمن خواهد بود.[5]

6. امام باقر (ع) در ضمن بیان اثرات زیارت امام حسین (ع) می فرمایند: زیارت امام حسین باعث ایمن بودن زائر از عذاب قبر می شود.[6]

7. از رسول خدا روايت شده است كه صدقه دادن مؤمن از او آفت هاى دنيا و عذاب قبر و عذاب روز قيامت را برطرف می كند.[7]

در پایان یاد آور می شویم که اگرچه عذاب قبر بسیار رنج آور و سخت است، ولی همین فشار و عذاب قبر، کفارۀ گناه مؤمنان است تا در قیامت و هنگام رسیدگی به اعمال، از گناهان آنان کاسته شده باشد. در روایات متعددی به این حقیقت اشاره شده است؛ از امير مؤمنان (ع) نقل كرده است كه رسول خدا (ص) فرمود: فشار قبر براى مؤمن كفّاره نعمت هايى است كه تباه كرده است.[8]


.[1] صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال، بندرريگى، ص 223، اخلاق، قم، 1379 ش.

.[2] همان، ص 243.

.[3] همان، ص 419.

.[4] صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 217، جامعه مدرسین، قم، 1413 ق.

.[5] همان، ص 223.

.[6] محدث نوری، مستدرك‏الوسائل، ج 10، ص 309، مؤسسه آل البیت، قم، 1408 ق.

.[7] همان،ج‏1، ص 444.

.[8] ثواب الاعمال، بندرريگى، ص 425.