searchicon

کپی شد

عمره مفرده

سفرهايى كه در غير ايّام حج، ولی به منظور انجام اعمال، به مكّۀ مكرّمه انجام مى‌شود، جهت به جا آوردن «عمرۀ مفرده»[1] است. عمرۀ مفرده بر افرادى كه شانزده فرسخ يا بيشتر با مكّۀ مكرّمه فاصله دارند، ابتداءً واجب نمى‌شود[2]، ولى كسى كه قصد انجام حج را ندارد و بخواهد به مكّه وارد شود، بايد با «احرامِ» براى عمرۀ مفرده وارد شود و جهت خروج از احرام بايد بقيّه اعمال آن را انجام دهد.[3] عمرۀ مفرده از هفت عمل تشكيل مى‌شود‌.

1-                  احرام برای عمرۀ مفرده

2-                  هفت دور طواف خانه خدا

3-                  دو رکعت نماز طواف

4-                  هفت دور سعى بين صفا و مروه

5-                  تقصير یا حلق

6-                  هفت دور طواف نساء

7-                  دو رکعت نماز طواف نساء

هر كسى مى‌تواند «عمرۀ مفرده» انجام دهد. حتّى بچّه‌ اى كه مميّز است، اعمال عمره را مى‌فهمد و مى‌تواند مُحرم شود، شرط خاصّى براى او نيست، همچنین مُحرم كردن بچّه غير مميّز يا شخص غير عاقل توسّط ولىّ آنها جايز است، ولى جهت خروج از احرام بايد اعمال عمره به نحو صحيح انجام شود.[4]



[1]. عمره به معناى زيارت است و عمرۀ مفرده، يعنى عمرۀ به تنهايى، در مقابل «عمرۀ تمتّع» كه عمرۀ تنها نيست، بلكه عمره‌اى است كه بعد از آن اعمال حج انجام مى‌شود.

[2]. البته برخی در مناسک خود دارند كسى كه فقط توانايى بر عمرۀ مفرده داشته باشد احتياط واجب آن است كه آن را بجا آورد؛ هر چند استطاعت و توانايى بر حج‌ نداشته باشد، و يک مرتبه در تمام عمر بيشتر واجب نيست، بنابراين كسانى كه حجّ نيابتى به جا مى‌آورند، احتياط واجب آن است كه بعد از انجام عمل نيابت، عمرۀ مفرده‌اى براى خود به جا آورند. مناسك جامع حج (مكارم)، ص 373، م 1314.

[3].  موسو ی خمينى، سيد روح اللَّه، مناسك حج( المحشى)، ص 95.

[4]. بهجت‌ فومنى گيلانى، محمد تقى، مناسك حج و عمره‌، ص 281‌.