کپی شد
علی اصغر (علیه السلام)
«عبدالله بن الحسین» طفل شیرخوار امام حسین (علیه السلام)، مشهور به «علی اصغر» است. نام مادرش «رباب»، دختر «امرء القیس بن عدی بن اوس بن جابر بن کعب بن علیم بن جناب بن کلب» بود. مادر رباب، «هند الهنود»، دختر «ربیع بن مسعود بن مضاد بن حصن بن کعب بن علیم بن جناب» بوده‌است. در واقع «جناب»، جد اعلای پدری و مادری، مادر حضرت علی اصغر (علیه السلام) می‌باشد.[1]
عبدالله در مدینه ولادت یافت. سماوی می‌گوید: این که برخی گفته‌اند علی اصغر در کربلا ولادت یافته است، چندان درست نیست.[2]
در مورد شهادت آن بزرگوار، مرحوم شیخ مفید، هنگام نام بردن از فرزندان امام حسین (علیه السلام)، می‌نویسد: امام حسین (علیه السلام)، شش فرزند داشت: «… و عبداللّه بن الحسین که در کودکى با پدرش کشته شد؛ (بدین گونه که)، تیرى آمد و او را در دامان پدرش ذبح کرد».[3]
مرحوم اربلى می‌نویسد: «… اما على اکبر، که پیشِ روى پدرش جنگید تا به شهادت رسید و على اصغر در حالى که کودکى بیش نبود، تیرى به او رسید و کشته شد».[4]
در «زیارت ناحیه مقدّسه»[5] آمده‌است: «سلام بر عبداللّه بن الحسین، کودک شیرخوارۀ تیر خوردۀ ضربت خوردۀ به خون تیپده، که خونش به آسمان، پرتاب شد و در دامان پدرش، با تیر، سر بُریده شد! خدا لعنت کند حَرمَلَه بن کاهِل اسدى و همراهانش را که به او تیر زدند».[6]
[1]. اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، مقاتل الطالبیین، ترجمه: محلاتی، سید هاشم، ص 51.
[2]. سماوى، محمد بن طاهر، إبصار العين في أنصار الحسين (عليه السلام)، ص 54.
[3]. مفيد، محمد بن محمد، الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، محقق و مصحح: مؤسسة آل البيت عليهم السلام، ج 2، ص 135.
[4]. اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة ، محقق و مصحح: رسولى محلاتى، هاشم، ج 2، ص 38.
[5]. زيارت ناحيه مقدسه بنا بر آن‌چه در اقبال الاعمال سيد بن طاووس آمده‌است، از طرف امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) به‌صورت توقيع «نامه»؛ به دست محمد بن غالب اصفهاني بيرون آمده است. در این زیارت، امام زمان علیه السلام مصایب جد بزرگوارشان سالار شهیدان اباعبدالله الحسین (علیه السّلام) و دیگر شهدا و اهل بیت (علیهم السلام) آن حضرت را بازگو نموده‌اند. این زیارت در بحار جلد 95 / 317 آمده و به صورت مستقل نیز چاپ شده‌است.
[6]. «السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ الطِّفْلِ الرَّضِيعِ الْمَرْمِيِ الصَّرِيعِ الْمُتَشَحِّطِ دَماً الْمُصَعَّدِ دَمُهُ فِي السَّمَاءِ الْمَذْبُوحِ بِالسَّهْمِ فِي حَجْرِ أَبِيهِ لَعَنَ اللَّهُ رَامِيَهُ حَرْمَلَةَ بْنَ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ وَ ذَوِيه»؛ سید ابن طاووس، على بن موسى، إقبال الأعمال ، ج 2، ص 574.