Warning: filemtime(): stat failed for /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/assets/js/front.min.js in /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/easy-table-of-contents.php on line 236
searchicon

کپی شد

عدم نزاع بین فرشتگان

بر اساس آموزه های دینی، بر این باوریم فرشتگان در کارهایی که به آنان محول می شود هیچ گونه تخطی و نافرمانی ندارند.

خداوند در توصیف فرشتگان می فرماید: هرگز فرمان خدا را مخالفت نمى كنند و آنچه را فرمان داده شده اند (به طور كامل) اجرا مى نمايند؛[1] یعنی فرشتگان اوامر و دستورات الاهی را می پذیرند و نسبت به آن پای بند هستند.[2]

البته بايد توجه داشت كه اطاعت و ترک نافرمانی فرشتگان يک نوع اطاعت تكوينى است نه تشريعى، و اطاعت تكوينى هميشه وجود دارد، و به سخن ديگر آنان آن چنان ساخته شده اند كه فرمان الاهى را با كمال ميل و رغبت و در عين اختيار اجرا مى كنند.[3]

و نيز تكليف فرشتگان نظیر تكليف ما انسان ها نيست… آنان داراى ذواتى طاهره و نوريه هستند كه اراده‏ نمى كنند مگر آن چه خدا اراده كرده باشد، و انجام نمى دهند مگر آنچه او مأمورشان كرده باشد، هم چنان كه فرمود: “بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ”،[4] و به همين جهت در عالم فرشتگان جزا و پاداشى نيست، نه ثوابى و نه عقابى، و در حقيقت فرشتگان مكلف به تكاليف تكوينى اند، نه امر و نهى هاى تشريعى، و تكاليف تكوينيشان هم به خاطر اختلافى كه در درجات آنان هست مختلف است.[5] بدیهی است بر همین اساس نیز فرشتگان نباید با هم دیگر اختلاف داشته باشند.

با توجه به مطالبی که در بالا مطرح شد تحقیقاً میان فرشتگان اختلاف به معنای نزاع و جنگ وجود ندارد نهایت این که شاید بتوانیم اختلاف و تفاوت در سلیقه ها را بین آنها بپذیریم.

خداوند در قرآن از جانب پیامبر خاتم (ص) می فرماید: من (پیامبر) از ملأ اعلى (و فرشتگان عالم بالا) به هنگامى كه (درباره آفرينش آدم) مخاصمه مى كردند خبر ندارم‏.‏[6]

بدیهی است اگر منظور از اختصام در آیه همچنان که از احاديث[7] استفاده مى شود، بحث و گفتگوى فرشتگان و سؤال و جواب در بين خودشان باشد نه جدال و كشمكش،[8] می تواند گواه ادعای ما باشد.[9]



[1]. تحریم، 6.

[2]. فخرالدين رازى، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتيح الغيب، ج ‏30، ص 573، چاپ سوم، دار احياء التراث العربى‏، بيروت‏، 1420 ق‏.

[3]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج ‏24، ص 288.

[4]. انبیا، 27.

[5]. طباطبایی، محمد حسین، الميزان، موسوی همدانی، سيد محمد باقر، ج ‏19، ص 561 و 562، چاپ پنجم، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسين حوزه علميه قم‏، 1374 ش‏.

[6]. صاد، 69.

[7]. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج 18، ص 375، مؤسسۀ الوفاء، بیروت لبنان، 1404 هـ ق. پيامبر (ص) از يكى از يارانش پرسيد: آيا مى دانى فرشتگان عالم بالا در چه چيز بحث و گفتگو مى كنند؟! عرض كرد: نه. فرمود: آنها در مورد كفارات (كارهايى كه گناهان را جبران مى‏كند) و درجات (آنچه بر درجات انسان مى افزايد) به گفت و گو پرداختند: اما كفارات، وضو با آب سرد در سرماى زمستان گرفتن، و به سوى نماز جماعت گام برداشتن، و انتظار نمازى بعد از نماز ديگر كشيدن است، و اما درجات، بسيار سلام كردن و اطعام طعام نمودن، و نماز در شب به هنگامى كه چشم مردم در خواب است باشد.

[8]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج ‏19، ص 333.

[9]. البته در این جا نیز بسیاری معتقدند که منظور گفت و گوی فرشتگان با خداوند است نه بین خودشان.برای اطلاع بیشتر به تفاسیر در ذیل آیۀ مربوط مراجعه نمایید.