عدم اعتقاد به وجوب پرداخت خمس

در میان مسلمانان گاهی برخی افراد هستند که اعتقاد به پرداخت خمس ندارند، و افراد تحت تکفل آنها از این مطلب نگرانند، لذا در این باره توضیحاتی ارائه می شود.

کسی که در خانواده ای زندگی می کند که سرپرست خانواده اعتقاد به پرداخت خمس ندارد؛ مثل خانمی که همسرش معتقد به پرداخت خمس نیست، وظیفه اش این است که: اگر در آمد مستقلی دارد که به آن خمس تعلق می گیرد باید خودش مستقلاً خمس آن را پرداخت نماید، اما نسبت به اموالی که از در آمد همسرش تهیه شده است، در مرحله اول وظیفه دارد از اموالی که یقین دارد خمس به آنها تعلق گرفته و خمس آن پرداخت نشده است اجتناب کند، البته باید توجه داشته باشد بسیاری از درآمدها، قبل از این که خمس به آنها تعلق بگیرد مصرف می شوند، چون در آمد تا وقتی به سر سال خمسی نرسیده باشد، خمس ندارد.

اما اگر مجبور است از اموالی که یقین دارد خمس به آنها تعلق گرفته و خمس آن پرداخت نشده است، مصرف کند (مثل خوراکی هایی که از در آمد سال قبل تهیه شده و تا سر سال خمسی مصرف نشده)، باید از مرجع تقلید خود اجازه بگیرد و در آنها تصرف کند.^[1]

وظیفه دیگر چنین فردی، امر به معروف و نهی از منکر است، که این از فروع دین اسلام است و از اهمیت ویژه ای برخوردار است، تا جایی که حضرت اباعبد الله الحسین هدف قیام خود را امر به معروف و نهی از منکر می داند و هر مسلمان وظیفه دارد (البته با رعایت شرایط و مراحل امر به معروف و نهی از منکر و با در نظر گرفتن وسع خود) این فریضۀ الاهی را به جا آورد.

 بنابراین در این مورد چنین شخصی، وظیفه دارد پس از بررسی مراحل و شرایط این فریضه نسبت به ادای آن اقدام نماید، البته یکی از شرایط بسیار مهم در امر به معروف و نهی از منکر این است که مفسده بزرگ تری نداشته باشد و در این گونه مسایل که با زندگی (در فرض مثال)، زناشویی در ارتباط است، باید کاملا مواظب جوانب امر باشد تا مفسده ای به دنبال نداشته باشد.