عدم آگاهی از مبطلات روزه

نظر حضرت امام خمینی (ره) و سایر مراجع معظم تقلید این است که:”اگر روزه دار به واسطه ندانستن مسئله، كارى انجام دهد كه روزه را باطل مى‏كند، چنان چه مى‏توانسته مسئله را ياد بگيرد، بنابر احتياط واجب كفاره بر او ثابت مى‏شود و اگر نمى‏توانسته مسئله را ياد بگيرد، يا اصلًا ملتفت مسئله نبوده، يا يقين داشته كه فلان چيز روزه را باطل نمى‏كند، كفاره بر او واجب نيست. تنها قضای روزهایی را که روزه اش باطل شده است بر او واجب است.[1]

بنابراین، اگر مکلّف نمى‏توانست مسئله را ياد بگيرد، فقط باید قضای آن را به جا آورد. اما اگر مکلف مى‏توانست با پرسیدن از افراد با اطلاع و یا مطالعه رساله توضيح المسائل یا … مسئله را ياد بگيرد و کوتاهی کرده و اطلاع پیدا نکرده، بنابر احتياط واجب باید كفاره هم بپردازید، اما چون تقریباً نظر مراجع معظم تقلید در این مسئله “احتياط واجب” و آیت ا… شبیری زنجانی در این مسئله فتوا داده اند که فقط قضا است و کفاره واجب نیست،[2] مکلف می تواند این احتیاط را به ایشان مراجعه کرده و در این صورت فقط قضا کافی است. و در صورتی که مقلد ایشان باشد که از ابتدا کفاره بر او واجب نشده است.

---

[1]. توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج ‏1، ص 928، م 1659.

[2]. همان.