طمع انسان

یکی از موانع عمده دست یابی به کرامت انسانی که باعث سقوط از ارزش انسانیت می شود، طمع ورزی است. ای بسا که انسان طمع کار برای دست یابی به خواسته هایش، خود را در برابر هر چیزی خوار و ذلیل کند؛ در واقع انسانیت انسان را به ذلت و خواری می کشاند؛ از این رو امیر المؤمنین (ع) می فرماید: “من طمع ذل و تعنی”؛[1] هر كس طمع كند نزد مردم خوار شده و به زحمت و سختی می افتد.