ضابطه و معیار برای تشخیص صدق مدعیان مهدویت (جریان احمد الحسن) در عصر غیبت

قبل از قیام و آغاز حرکت یمانی و قبل از ندای آسمانی، که هنوز رخ نداده است و مخصوصا در عصر معاصر که عصر غیبت نام گرفته است، چه راه‌حل‌هایی، برای تشخیص مدعیان دروغین، قابل ارائه می باشد؟

به طور کلی، برای تشخیص مدعیان مهدویت و تشخیص حق از باطل، در عصر غیبت، می توان به دو ضابطه کلی و اصیل، اشاره کرد:

1. درخواست معجزه از مدعیان مهدویت و یمانی

الف. اگر قبل از وقوع ندای آسمانی، هر شخصی که ادعای نشانه حتمی بودن ظهور و ارتباط خاص و سفارت و نیابت خاص امام زمان را دارد، (از جمله مدعی یمانی، احمد الحسن بصری)، باید از او درخواست معجزه، کنید؛ چنانچه قدرت بر معجزه نداشت، نشانی بر دروغگویی مدعی است؛ زیرا بنابر روایات اهل بیت، معجزه، راهی برای تشخیص درستی و نادرستی دعوت حجت الهی از مدعیان دروغین است. بنابراین، همان‌طور که برای شناخت انبیاء و ائمه معصومان (علیهم السلام)، می‌توان از ایشان درخواست معجزه کرد، کسی که ادعای ارتباط خاص با امام عصر دارد، نیز باید از طرف ایشان، قدرت کرامت و معجزه داده شود تا دلیل روشنی بر صدق ادعای نیابت خاص وی باشد. همان‌طور که نوّاب خاص حضرت در عصر غیبت صغری، صاحب چنین قدرتی از طرف امام عصر بودند.

ابوبصیر می‌گوید: از امام صادق(علیه السلام)، پرسیدم: برای چه خداوند به انبیاء و رسولانش، معجزه داده است؟ حضرت فرمودند: تا دلیل باشد بر صدق و راست‌گویی آورنده معجزه. سپس فرمودند: معجزه علامت و نشانه است بر حق تعالی و آن را فقط به انبیاء و رسولان و حجت هایش عطا می فرماید تا راست‌گو از دروغ‌گو، مشخص شود.

امّا شرایط معجزه؛ البته در معجزه لازم است، فعل و عملی در برابر چشمان تعدادی از مخالفان صاحب دعوت، صورت پذیرد تا دلیلی بر حقانیت مدعی باشد و بتوان درستی و نادرستی آن را تشخیص داد. همچنین از شرایط معجزه، عدم امکان تحدی با آن است، یعنی کسی نتواند مانند آن را ارائه کند. می توان به معجزه حضرت موسی در قرآن، اشاره کرد که سحره فرعون، از آوردن مثل آن، عاجز و ناتوان ماندند و به حقانیت حضرت موسی، ایمان آوردند.

همچنین، می توان به درخواست معجزه ابوسهل نوبختی از حلاج – که ادعای نیابت و سفارت خاص از امام زمان را داشت- اشاره کرد، تا با نحوه مواجهه و چگونگی برخورد با مدعیان دروغین و ارتباط خاص با امام مهدی، آشنا شوید:

«در زمان ابوسهل نوبختی، حلاج، ادعای سفارت و نیابت خاص از طرف امام مهدی را داشت و به همین منظور، به پدر شیخ صدوق، نامه نوشت و او را به ایمان آوردن به خودش، دعوت کرد. حتی حلاج، پا را از این هم فراتر گذاشته بود و با سفر به شهر به قم، رسماً از دیگر معتمدان شیعه همچون ابن بابویه قمی پدر شیخ صدوق، برای ایمان به خودش، دعوت کرده بود. در این میان، ابوسهل نوبختی، که از معتمدان شیعه در عراق بود، برای صدق ادعای حلاج، از او درخواست معجزه کرد. و آن معجزه این بود: حلاج، معجزه‌ایی انجام بدهد و محاسن سفید  وی (ابوسهل نوبختی) را که در سن پیری هست را به ایام جوانی، برگرداند (نوبختی از حلاج درخواست چنین معجزه ای کرد که: من پیر و محاسنم سفید است، مرا به جوانی برگردان) اما حلاج از انجام چنین کاری، ناتوان بود و بدین ترتیب، ادعای ارتباط خاص او با ناحیه مقدسه و امام عصر، باطل شد.[1]

2. بررسی رفتار و عمل مدعیان مهدویت

یکی از دیگر از مهم‌ترین شاخص ها و معیارها در عصر غیبت، باید مشاهده و بررسی شود که مدعیان مهدویت و نیابت خاصه، در تولی و تبری، که از مسائل اساسی اسلامی است، چگونه رفتار کرده و می کنند؟ به عنوان مثال، کسی که ادعایی دارد و مدعی ارتباط و سفارت خاص مهدویت است، تعامل وی با دشمنان امام عصر چگونه است؟

أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَ الَّذينَ أَشْرَكُوا.[2] به‌طور مسلّم، دشمن‌ترين مردم نسبت به مؤمنان را، يهود و مشركان خواهى يافت.

این آیه قرآن، کلید طلایی برای تشخیص مدعیان دروغین در عصر غیبت است؛ به عنوان مثال، در عصر معاصر، احمد الحسن بصری و جریان مدعی یمانی و انصار وی، چرا تاکنون در برابر جنایات بی‌شمار و حاکمیت غصبی رژیم اسرائیل بر قبله‌گاه اول مسلمانان، موضعی نمی‌گیرند؟.[3]

[1] . شیخ طوسی، الغیبۀ، ص 401.

[2] . سوره مائده، آیه 81.

[3] . گروه آیین و اندیشه فرهنگ نیوز- مصطفی امیری.