صله رحم و وسعت رزق

صله رحم به معنای ارتباط همراه با لطف و احسان به خویشان نسبی است، و در اسلام خیلی به آن سفارش شده است. از حضرت علي(ع) نقل شده که فرمود: «با خويشاوندانتان پيوند و رفت و آمد داشته باشيد، هر چند آنان با شما قطع‏ رابطه ‏کرده‏ باشند».[1]

در سخنان معصومین(ع) برای صله رحم، فوايد و آثار دنيوی و اخروی فراوانی ذکر شده است که به چند نمونه اشاره مي‏نماییم:

حضرت امام باقر(ع) فرموده است: «صله ارحام، اعمال‏ را پاک، اموال‏ را افزون، بلاها را دفع، حساب ‏را آسان مي‏کند و اجل‏ را به تأخير مي‏ اندازد».[2]

امام صادق(ع) می فرمایند: «صله رحم، اخلاق را نيکو، دست را بخشنده، دل و جان را خوش ‏مي‏سازد، رزق را می‏افزايد و اجل و مرگ را به تأخير می‏اندازد».[3]

اين کار نيک و ساده، آن‏قدر سازنده و مفيد است و آنچنان مورد رضای پروردگار، که گاهی تقدير الهی به خاطر آن عوض می‏شود و خداوند به پاداش اين عمل نيکو، بر عمر کسی می‏افزايد. در مقابل، قطع‏ رابطه‏ها و بريدن از خويشاوندان، به حدی شوم و نفرت‏بار و در نظر خداوند، ناپسند است که عمر را می کاهد.

به اين حديث تکان‏دهنده توجه کنيد: امام صادق(ع) فرمود: «ما چيزی را جز «صله رحم‏» سراغ نداريم که [ به طور مستقيم ] عمررا زياد کند ، تا آن جا که گاهي تا زمان مرگ يک نفر، سه سال مانده است، ولي او اهل‏ صله رحم مي‏شود. آن گاه خداوند، سی سال بر عمرش می افزايد و سی و سه سال‏ديگر زنده می‏ماند. و گاهی اجل کسی سی و سه سال است، به خاطر قطع رحم وگسستن رابطه‏های خويشاوندی، کاهش می‏يابد و اجلش سر سه سال فرا می ‏رسد».[4]

با توجه به توسعه معنای رزق، افزایش عمر نیز، علاوه بر فزونی اموال، از مصادیق رزق محسوب می شود.