کپی شد
صبر در طاعت
نوع دیگر صبر، صبر بر طاعت و بندگی است، و آن این است که هر چه خدا فرموده آدم امتثال کند و واجبات را به جا بیاورد. امام موسی بن جعفر (عليه السّلام) به هشام یکی از یارانش این چنین سفارش می کند؛ بر طاعت خدا صبر کن و در ترک معاصى او شکيبا باش ؛ زيرا دنيا لحظه اى بيش نيست . آنچه گذشته جاى شادى و غم ندارد و از آنچه نيامده نيز خبرى ندارى . پس لحظه اى را که در آن به سر مى برى ، صبور باش چنان که گويى خوشبخت و خوشحالى.[1]
امام علي (عليه السّلام) فرمودند: در انجام طاعت پروردگار صبر پيشه کنيد و نفس خود را از آلوده شدن به پليدی گناهان حفظ نمائيد آن گاه شيرينی و حلاوت ايمان را در مي يابيد.[2] ونیز می فرمایند: صبر بر طاعت خدا آسانتر از صبر بر عقوبت ترک آن طاعت.[3]
[1]. اِصبِر عَلى طاعَةِ اللّه ، وَاصبِر عَن مَعاصِى اللّه ؛ فَإنَّمَا الدُّنيا ساعَةٌ، فَما مَضى مِنها فَلَيسَ تَجِدُ لَهُ سُرورا وَلا حُزنا، وَما لَم يَأتِ مِنها فَلَيسَ تَعرِفُهُ، فَاصبِر عَلى تِلک السّاعَةِ الَّتى أنتَ فيها فَکأَنَّک قَدِ اغتَبَطتَ؛ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 75، ص311، مؤسسه الوفاء، بی چا، بیروت، 1404ق.
[2]. صابِروُا أنفُسَکم علي فعلِ الطّاعاتِ و صُونُوها عن دَنَسِ السيّئاتِ تَجدُوا حَلاوَةَ الايمان، آمدی، عبدالواحد، غرر الحکم، ص283، انتشارات دفتر تبلیغات، قم، 1366ش.
[3]. الصَّبْرُ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ أَهْوَنُ مِنَ الصَّبْرِ عَلَى عُقُوبَتِهِ ، همان.