کپی شد
شیوه نیابت محمد بن عثمان بن سعید
شیوه نیابت محمد بن عثمان بن سعید از امام زمان (علیه السلام) به این نحو بود که:
اولا توقيعات آن حضرت در امور مهم دينى، با همان خطى كه در زمان پدرش عثمان بن سعيد صادر می‌شد، به دست او صادر می‌شد و به شيعيان می‌رسيد.[1]
ثانیا وی دست‌یارانی در نقاط مختلف داشت که وی را در امر نیابت یاری می نمودند. در ميان آنها حسين بن روح نوبختى بود كه بعدا سومين سفير امام زمان (علیه السلام) شد.[2]
ثالثا محمد بن عثمان برای آن که بتواند وظایف نیابت را به نحو احسن انجام دهد، به گونه ای که حساسیت مخالفان برانگیخته نشود، از اصل پنهان کاری استفاده می کرد. جاسم حسین می نویسد: وى فعاليت‌هاى پنهانى سازمان وكالت را ادامه مىداد و نقش آن را در ميان اماميه گسترش مىبخشيد. او مىكوشيد وظايف سفير اول (عثمان بن سعید) را بدون آن كه مورد آزار دستگاه عباسيان قرار گيرد دنبال كند. بدين منظور، اعتقاد عباسيان را به اين فكر كه، سفير اول آنان را رهنمون ساخته بود كه امام عسكرى (علیه السلام) بدون جانشين از دنيا رفته، مستحكم‌تر مىكرد، به این منظور که حكومت قانع شود كه ديگر قيامى صورت نمىگيرد؛ زيرا اماميه ديگر امامى ندارند كه گرد او جمع شوند و هدايت يابند و بر اين اساس از هر گونه اقدامى عليه شيعيان سست می گشتند. وی در همان حال اقدامات نائب اول را دنبال مىكرد و مىكوشيد تا وجود امام غائب (علیه السلام) را براى معتمدان اماميه اثبات كند. او اين عقيده را در ميان اماميه نشر مىداد كه غيبت امام با اراده الهى صورت گرفته و احاديث ائمه پيشين (علیهم السلام)، مؤيد اين معنا است و او، ابو جعفر، سفير راستين امام غائب (علیه السلام) مىباشد.[3]
[1]. طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، محقق/مصحح: تهرانى، عباد الله و ناصح، على احمد، ص 362.
[2]. طوسى، محمد بن حسن، متن و ترجمه کتاب غیبت شیخ طوسی، ترجمه و تحقیق: عزیزی، مجتبی، ص 646.
[3]. حسین، جاسم، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ترجمه: آیت اللّهی، سید محمد تقی، ص ۱۶۹.