شهادت به امام زمان (امام زنده) در اذان

برای روشن شدن این موضوع که علی (ع) فرموده است هر کس به امام زمان خود باید شهادت دهد آن را در ضمن چند نکته بیان می کنیم:

1.اذان و اقامه از اعمال عبادی و توقیفی می باشند؛ یعنی جز خدا و رسولش کسی حق تشریع و قانون گذاری آن را ندارد.

2.تنها با دیدن روایتی در یک یا چند کتاب نمی شود بر اساس آن حکم نمود یا فتوا داد و به آن عمل نمود؛ زیرا در میان روایات برخی عام، مطلق و … هستند و برخی خاص، مقید و … .

برخی با برخی دیگر در تعارض هستند و برخی دیگر نیز در مقام تقیّه صادر شدند و …؛ از این رو در این گونه موارد باید به متخصّصین امور مراجعه نمود که سالیان متمادی با آشنایی به علوم مورد نیاز و ممارست در آن به مقام اجتهاد نائل شدند. گفتنی است که  مراجع تقلید چنین روایاتی را با دقّت دیده و بررسی نمودند، امّا احدی بر اساس آن فتوا نداده اند.

3. روشن است که اگر مجتهد نباشیم بر اساس عقل و نقل باید مقلّد باشیم[1]. فتاوای مراجع تقلید برای مقلدان این گونه است: اذان دارای هیجده جزء است که شهادت یاد شده جزء آن نیست.

4.اما مطلبی را که از روایات در مورد شهادت به امام زمان این مطلب ظاهراً از این حدیث استفاده شده که می فرماید: مَنْ كَانَ مُقِيماً عَلَى الْإِقْرَارِ بِالْأَئِمَّةِ (ع) كُلِّهِمْ وَ بِإِمَامِ زَمَانِهِ وَ وَلَايَتِهِ.[2] این حدیث هیچ گونه دلالت یا اشاره ای به شهادت به امام زمان در اذان ندارد، بلکه بر ثبات قدم و استواری انسان مؤمن بر ولایت ائمه دلالت دارد.

در این رابطه به نمایۀ “شیعه و گفتن اشهد أنّ علیّاً ولي الله در اذان و تلقین با شمارۀ 7853 در سایت اسلام کوئست” مراجعه نمایید.