شرط ایمان از دیدگاه شیعه

از نظر شيعه‏ اثنى عشرى (جعفری) – با توجه به آيات و روايات معصومان ‏(ع) – بعد از شهادت به وحدانیت خداوند متعال و رسالت پیامبر گرامی اسلام (ص)، که شرط اسلام هستند، پذيرش تمامى دوازده نفر به عنوان امام و ولى و وصى پس از رسول الله (ص) ، شرط ايمان و پذيرش اعمال در پيشگاه الهى است؛ زيرا لازمه‏ تصديق نبى (ص) و قرآن، به عنوان وحى، كه دچار تحريف نشده است، عمل كامل و دقيق به توصيه‏هاى قرآن و رسول اكرم (ص) است و از جمله سفارشات قرآن و رسول اکرم، تمسك به اهل بيت‏‏ (ع) و اطاعت از ايشان است و تخلف از امامان ‏(ع)، در واقع تخلف از اوامر خدا و رسول (ص) است. همان طوری که در قرآن آمده است، مرتبه ایمان بعد از اسلام قرار دارد و اولین درجه ایمان از درجات اسلام بالاتر است. ایمان نیز دارای درجات متعددی است. قرآن كريم حد نصاب ايمان را چنين ترسيم مى‏نمايد: “نيكى آن است كه 1. به خدا و 2. روز جزا و 3. ملايكه و 4. كتاب و 5. انبيا ايمان آورد”[1] و كفر و نفاق و شرک آشكار را سبب خلود در جهنم و خروج از اسلام و ايمان مى‏شمارد.[2]بنابراین مسلمانی از حداقل ایمان برخوردار است كه:

أ: توحيد را در تمامى ابعاد آن پذيرفته باشد.

ب: معتقد به رسالت و خاتميت نبى اكرم (ص) باشد.

ج: به تمامى اوامر و نواهى ايشان از جمله ولايت گردن نهد.

د: پذيراى اعتقاد به حيات پس از مرگ و جزئيات توصيفاتى كه قرآن و رسول (ص) و ولى ‏(ع) از آن نموده‏اند، شود.