شرح حقیقت انسان

حقيقت انسان كتابى است نيازمند به شرح و شارح اين كتاب هم كسى جز مصنّف آن يعنى آفريدگار هستى نمى تواند باشد؛ زيرا خداوند هم نويسنده اين كتاب است و هم متكلّم كلمات آن. خداى سبحان حقيقت انسان را به وسيله انبيا و اوليا و فرشتگان شرح كرده و با بيان اين كه آدمى از كجا آمده، به كجا مى رود و در چه راهى گام بر مى دارد او را هم با خودش آشنا مى كند، هم با آفريدگارش و هم با گذشته و حال و آينده اش. اگر انسان حقيقت خود را براى شرح به خدا نسپارد ديگران او را شرح كرده و انسان شناسى مى نگارند؛ اما بسان كتب آسمانى پيشين، دست به تحريف و تفسير به رأى مى زنند، هم بعضى از اسرار نهانى را كتمان مى كنند، هم امورى بيگانه را به عنوان خواسته هايش بر او تحميل مى نمايند و هم خواسته هاى حقيقى او را جا به جا مى كنند و اين سه نقص بزرگ و عيب مهم در شرح حقيقت انسان است.