شرایط وجوب امر به معروف و نهی ازمنكر

همان طور که در واجب بودن «امر به معروف و نهی از منکر» و ضرورت آن هیچ گونه تردیدی وجود ندارد و آیات شریفه قرآن، روایات اهل بیت (ع) و اقتضای دلیل عقلی، وجوب آن را به اثبات می رساند، در عین حال، انجام این فریضه، شرائط خاص خود را طلب می کند که فقها، برای وجوب آن، شرایط متعددی را ذکر کرده اند.

مشهور فقها این فریضه را فقط مشروط به چهار شرط دانسته اند که به ترتیب عبارتند از: 1. شناخت معروف و منکر 2. احتمال تأثیر امر و نهی 3. استمرار عمل به معصیت و یا ترک واجب 4. عدم وجود مفسده.

برخی نیز این شرایط را تا چهارده مورد برشمرده اند.[1]