شرایط شیر دادن و محرمیت در نظر شیعه

از نظر مذهب شیعه امامیه (ع) شیر دادنی كه علت محرم شدن است هشت شرط دارد:

1. بچه؛ شیر زن زنده را بخورد نه شیر زن مرده را.

2. شیر آن زن از حرام مثل زنا، نباشد.

3. بچه، شیر را از پستان زن بمكد نه این كه با وسیله ای شیر را در كام بچه بریزند.

4. شیر خالص بوده و با چیز دیگری مثل غذا، مخلوط نباشد.

5. شیر از یک شوهر باشد، ولی اگر زن از شیر شوهر اول خود بچه ای را شیر دهد و بعد شوهر دیگر كند و از شیر آن شوهر، هم بچه دیگری را شیر دهد آن دو بچه با هم محرم نمی شوند و نیز اگر زن شیردهی را طلاق دهند و آن زن شوهر دیگری كند و از آن شوهر، فرزند آورد و تا موقع زاییدن، شیری كه از شوهر اول داشته، باقی باشد و مثلاً هشت دفعه، پیش از زائیدن، از شیر شوهر اول و هفت دفعه بعد از زاییدن، از شیر شوهر دوم، بچه ای را شیر دهد، آن بچه به كسی محرم نمی شود.

6. بچه به واسطه مرض، شیر را برنگرداند و اگر برگرداند، بنابر احتیاط واجب، كسانی كه به واسطه شیر خوردن، به آن بچه محرم می شوند، باید با او ازدواج نكنند و نگاه محرمانه هم به او ننمایند.

7. پانزده مرتبه یا یك شبانه روز، شیر سیر بخورد و یا مقداری شیر به او بدهند كه بگویند از آن شیر، استخوانش محكم شده و گوشت در بدن او روییده است بلكه اگر ده مرتبه هم به او شیر دهند احتیاط مستحب آن است كسانی كه به واسطه شیر خوردن به او محرم می شوند، با او ازدواج نكرده و نگاه محرمانه هم به او ننمایند كه این شیر خوردن چند شرط دارد:

1. در بین این پانزده مرتبه یا یك شبانه روز شیر خوردن، بچه غذا نخورد.

2. در بین آن، بچه شیر زن دیگری را نخورد.

3. در هر مرتبه، بچه بدون فاصله شیر بخورد ولی نفس تازه كردن و یا صبر كردن مختصر اشكالی ندارد.

4. دو سال بچه تمام نشده بلکه کمتر از دو سال داشته باشد.[1]

نتیجه: از نظر مذهب شیعه امامیه با یك بار شیر خوردن، محرمیت حاصل نمی شود و در چنین صورتی دختر و پسر می توانند با یک دیگر ازدواج كنند چرا كه شیعیان پانزده مرتبه و یا یک شبانه روز كامل شیر خوردن را شرط دانسته و سبب محرمیت می دانند.