کپی شد
شخصیت های برجسته در علم فلسفه
در جهان فلسفه، شخصیت های برجسته ای ظهور کردند که به برخی از آنها اشاره می شود:
- فلاسفه یونان:
ثالس ملطى، فيثاغورس، آناكسيمانوس، أنكساميندروس، آناكسيماندروس (آناكسيمندر)، هراكليتوس (هرقليطوس)، كزنوفانوس (اكسينوفانوس)، پرمنيدوس (پارمنيدوس)، زنون اليائى، مليسوس ساموسى، انباذوقلوس (امپدوكلوس يا ابيذقليس)، ذيمقراطيس (دموكريتوس يا ذيمقريطس)، لوقيبوس، اپيكوروس، اناكساغورس، سقراط، افلاطون، ارسطو، فورون ( پورون)، فلوطین.
- فلاسفه غربی:
سن‌اگوستین، سن‌توماس آکوینی، رنه دکارت، لایب‌نیتز، اسپینوزا، مالبرانش، فرانسیس بیکن، هابز، جان لاک، جرج بارکلی، دیوید هیوم، کانت، فیخته، شلینگ، هگل، اگوست کنت، کی یر کگور، ویتگنشتاین، کارناپ، راسل، مک‌تاگارت، کارل مارکس، ادموند هوسرل، هایدگر، یاسپرس، مارسل، ژان‌پل سارتر، فوگت، بوخنر، ارنست هكل، کارل مارکس، انگلس، ویلیام جیمز، بِرْگسون، وایتهِد.
- فلاسفه چینی:
کنفوسیوس، لائوتسه، جونگ زه، مو زه، وانگ پی، کو سیانگ، جی آی، فا زانگ.
- فلاسفه هندی:
مهاويرا (ملقب به جينا)، رابیندرانات تاگور، اوشو، بودا.
- فلاسفه اسلامی:
فارابی، اخوان الصفا، ابوالحسن عامری، ابوعلی مسکویه، ابو سلیمان منطقی سجستانی، ابو حیان توحیدی، ابن سینا، ابن رشد، کندی، غزالی، ابوالبرکات بغدادی، فخر رازی، سهروردی، خواجه نصیرالدین طوسی، محقق دوانی، سیدصدرالدین دشتکی، شیخ بهایی، میرداماد، ملاصدرا، حکیم سبزواری، ملاعلی زنوزی، ملاعبدالله زنوزی، حکیم جلوه، جهانگیرخان قشقایی، حاج آقا رحیم ارباب، میرزا ابوالحسن جلوه، سيد محمد كاظم عصار، سيد ابو الحسن قزوينى، میرزا مهدى الهى قمشه‌اى، ميرزا احمد آشتيانى، علامه شعرانی، محمد تقی آملی، علامه طباطبایی، سيد جلال الدین آشتيانى، شهید مطهری، حسن زاده آملی، جوادی آملی، مصباح یزدی.[1]
[1]. ر.ک: مطهرى، مرتضی، مجموعه آثار استاد شهید مطهری (خدمات متقابل اسلام و ایران)، ج 14، ص 460 – 541؛ دانشنامه رشد؛ مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش فلسفه، ص 30 و 31؛ جمعی از نویسندگان زیر نظر دکتر محمد فنایی اشکوری، درآمدی بر تاریخ فلسفه اسلامی، ج 1، ص 98 – 106 و 202 – 297؛ صدر المتألهين، محمد بن ابراهیم، المظاهر الالهية فى اسرار العلوم الكمالية، مقدمه و تصحيح و تعليق: خامنهاى، سيد محمد، ص 59 – 188.