شخصیت سیاسی انقلابی حضرت عیسی (علیه السّلام) از دیدگاه قرآن

برای بررسی فعالیت‌های سیاسی انقلابی حضرت عیسی (علیه السّلام)، باید نگاهی به آیات قرآن کریم داشت. یکی از سوره‌های مدنی قرآن کریم سوره «صف» است. این سوره در حقیقت سوره مبارزه در راه خدا است؛ چرا که در سراسر آن صحبت از جنگ و تشویق به مبارزه و نبرد است. در ابتدا می فرماید: «خدای سبحان مردانی را که چون بنیان فولادین در راه دین بایستند و فداکاری کنند، دوست می دارد».[1] در میانه سوره نیز از جهاد به عنوان تجارت با خدا نام می برد: «ای کسانی که ایمان آورده اید، آیا می خواهید شما را به تجارتی سودمند، که شما را از عذابی دردناک نجات می‏دهد، هدایت کنم؟ آن تجارت، ایمان به خدا و رسول او و جنگ در راه او با مال و جان است».[2]

خداوند بزرگ در این سوره درباره حضرت مسیح (علیه السلام) می فرماید: وقتی که عیسی (علیه السلام) ظهور کرد، منطق انبیای گذشته مخصوصاً موسی (علیه السلام) را تصدیق نمود:

«و (به ياد آوريد) هنگامى را كه عيسى بن مريم گفت: «اى بنى اسرائيل! من فرستاده خدا به سوى شما هستم، در حالى كه تصديق كننده كتابى كه قبل از من فرستاده شده (تورات) مى باشم …».[3] نقطه بارز و برجسته زندگی موسای کلیم، نبرد دراز مدّت و درگیری با آل فرعون برای نجات بنی اسرائیل، مقابله با کفر و الحاد  و مانند آن،  به هدف تشکیل حکومت الهی و اقامه حق بوده است. معنای تصدیق سنّت حضرت موسی توسط پسر مریم، تصدیق جنگ او با آل فرعون و مشروع دانستن تحمل سختی و نبرد دراز مدّت او برای تشکیل حکومت الهی است.

خداوند متعال در پایان سوره می فرماید: « اى كسانى كه ايمان آورده ايد! ياوران خدا باشيد، همان گونه كه عيسى بن مريم به حواريون گفت: چه كسانى در راه خدا ياوران من هستند؟! حواريون گفتند: ما ياوران خدا هستيم. در اين هنگام گروهى از بنى اسرائيل ايمان آورده و گروهى كافر شدند. ما كسانى را كه ايمان آورده بودند در برابر دشمنانشان تأييد كرديم و سرانجام بر آنان پيروز شدند».[4] در این آیه خداوند به مؤمنان دستور می دهد، مثل شاگردان خاص و حواریین عیسی (علیه السلام) باشند.

خداوند در جای دیگری از قرآن می فرماید: «وقتی عیسی، کفر را از ناحیه مردم بنی اسرائیل احساس کرد، خطاب به اصحاب خود فرمود: کیست که مرا در راه رسیدن به اهداف الهی یاری کند؟ حواریون گفتند: ما یاوران خدا هستیم و تو را یاری خواهیم کرد و شاهد باش که ما تسلیم فرمان خدا هستیم».[5]

بنابراین، چهره‌ای که این آیات و آیات سوره‌های دیگر قرآن کریم از عیسی بن مریم (علیهما السلام) معرفی می کند، چهره‌ای است که نه تنها مبارزات خستگی ناپذیر کلیم حق را امضا می کند، بلکه خود نیز، اهل نبرد و دارای روح سازش ناپذیری و مقاومت در مقابل ظلم و ستم است، ولی وقتی که صاحبان انجیل تحریف شده به معرفی او می پردازند، در معرفی او و آیینش، نغمه انزوا، گوشه گیر بودن و تسلیم ظلم بودن او را سر می‌دهند. آنها گاهی به این عنوان که کلیسا کاری با حکومت ندارد، تماشاچی صحنه‌های ظلم و ستم نسبت به برخی افراد و جوامع هستند. در حالی که طبق فرمایش قرآن کریم، مسیح و مسیحیت نه تنها با جنگ و نبرد بیگانه نبوده، بلکه مسیح همواره در مبارزه و جنگ با ظلم و ظالمان، و کفر و کافران بوده است،[6] در عین این که رحمت او بر غضبش غالب بود.[7]

[1]. صف، 4.

[2]. همان،10 و 11.

[3]. همان، 6.

[4]. همان، 14.

[5]. آل عمران، 52.

[6]. صف، 14.

[7]. برگرفته از http://kelisa-masjed.blogfa.com/post-99.aspx.