سیطره بنی اسرائیل (یهود) بر رسانه های گروهی جهان

در زمینه سلطه یهود بر روزنامه ها، خبرگزاری ها و غول های رسانه ای جهان، باید گفت: درسال ۱۸۶۹ میلادی خاخام یهودی «راشورون» چنین گفت: «اگر طلا نخستین ابزار ما در سیطره و حکومت بر جهان است، بی‌تردید مطبوعات و روزنامه نگاری، دومین ابزار کار ما خواهد بود».[1]

در پروتکل دوازدهم فلاسفه صهیونیسم آمده است: «ما جریان مطبوعات و روزنامه نگاری را بدین صورت در خدمت خویش درمی‌آوریم؛ آرام آرام به سمت صهیونی کردن مطبوعات حرکت می‌ کنیم و افسار و عنان آن را به دست گرفته و به سمت خود منعطف می سازیم، اما نباید بگذاریم که دشمنانمان به روزنامه ها و رسانه های خبری که بیانگر آراء و نظرات آنان باشد، دست یابند. هیچ خبری نباید بدون کنترل و نظارت ما برای مردم بیان شود».[2]

صهیونیست ها با نفوذ در خبرگزاری ها و آژانس های خبری و مطبوعات جهان، شاهراه اطلاع رسانی بین المللی را در اختیار خویش گرفته و با گذشت مدتی کوتاه چنان بر مجامع ژورنالیستی[3] جهان چیره شدند که اینک کمتر مجله یا روزنامه ای را در غرب می یابیم که صهیونیست ها به درون آن نفوذ نکرده باشند.[4]

یهودیان و تشکیلات صهیونیسم به دلیل بهره مندی از ثروت های فراوان و امکانات قوی در جهان سرمایه داری و همچنین به دلیل برخورداری از انسجام درونی مستحکم و نفوذ وسیع در مطبوعات و رسانه ها همواره به مثابه ابزاری در خدمت منافع قدرتهای جهانی و نظام های سلطه گر بوده اند.[5]

سیطره صهیونیسم (یهود) بر خبرگزاری ها:

مؤسس خبرگزاری «رویتر» که یکی از عمده خبرگزاری های جهانی است؛ شخصی به نام «ژولیوس رویتر یهودی» می باشد. همچنین آژانس «هاواس (Agence Havas)» در فرانسه که توسط یک یهودی بنیان گذاری و بعدها خبرگزاری دولت فرانسه شد.

سیطره صهیونیسم (یهود) بر روزنامه ها:

روزنامه «تایمز» یکی از مشهورترین روزنامه های انگلیسی در سال 1788 م منتشر شد و از همان بدو انتشار، با هزینه گزاف یک یهودی انگلیسی به نام «روچیلد» تحت نفوذ صهیونیسم قرار گرفت و اکنون به یک روزنامه خالص در جهت تبلیغ افکار صهیونیسم (یهود) قرار گرفته است.

«رابرت مردوخ» با خرید روزنامه های «تایمز، ساندی تایمز، مجلات سان نیوز آودورلد (اخبار جهان)» و سیطره صهیونیسم (یهود) بر نشریاتی چون «سیتی مگزین، ویک اند و آبزرور، دیلی اکسپرس، منچستر گاردین، سفیر» با نشر افکار و دروغ های خود، جهان را در دست گرفتند.

روزنامه «نیویورک تایمز» از مشهورترین روزنامه های آمریکا است که سابقه سیطره صهیونیست ها بر آن به سال 1986 م می رسد. همچنین روزنامه های «واشنگتن پست، دیلی نیوز و نیویورک پست» نیز از چنگال های اختاپوسی صهیونیسم (یهود) در امان نمانده اند.[6]

واقعیت این است که صهیونیسم جهانی آن چنان بر مراکز و محافل مطبوعاتی دنیا علی الخصوص ایالات متحده آمریکا سلطه گسترده است که بر اساس آمار و منابع مختلف تنها یک مرکز انتشاراتی صهیونیستی به نام «انگلو جوئیش پرس» در حدود 140 روزنامه در بیش از 40 میلیون نسخه منتشر می سازد.[7]

ناگفته نماند که این نشریات صهیونیستی نه فقط در داخل ایالات مختلف آمریکا، بلکه بسیاری از آنها در خارج از مرزهای این کشور پخش و منتشر می شوند. آن چنان که مؤسسات «نیویورک تایمز» و یا «واشنگتن پست» روزانه برای بیش از 40 کشور جهان مجله و روزنامه آماده پخش دارند. نمونه دیگر نشریه (مجله) «ریزرس دایجست» است که در خارج از مرزهای ایالات متحده آمریکا با شمار 13 میلیون نسخه و به شکل بیش از 11 نشریه منطقه ای چاپ و منتشر و پخش می گردد. بدین ترتیب آن چه مسلم است اینکه صهیونیست ها نه فقط بر محافل مطبوعاتی که به طور وسیع و بسیار گسترده ای بر مراکز انتشاراتی آمریکا سلطه دارند.

آن چنان که از برخی نوشته ها برمی آید، سرمایه داران یهود (صهیونیست) از سال های حدود اواسط قرن هجدهم تا کنون، (لا اقل) در اروپا اداره شمار بسیار زیادی از نشریات را در اختیار گرفته و قسمت عمده مطبوعات را تحت کنترل خود در آورده است.

سازمان های صهیونیستی (یهودی) بیش از هشتصد روزنامه و مجله در کشورهای مختلف جهان نشر می دهند که از این تعداد 250 نشریه در ایالات متحده آمریکا و حدود 160 نشریه در کشورهای اروپایی رسماً منتشر می گردد. بنابراین به صراحت می توان ادعا نمود که صهیونیسم جهانی از دیرباز برای نفوذ و قبضه وسایل ارتباط جمعی جهانی و از جمله مراکز مطبوعاتی، برنامه و فعالیت هایی داشته، طوری که به اعتراف یکی از رهبران صهیونیستی، در اروپای شرقی در سال های اواسط قرن نوزدهم به بعد، در امور مطبوعات و نشریات دخالت مستقیم داشته و اداره امور چندین روزنامه مهم را به عهده گرفته اند که انتشارات مجلات هفتگی و نشریات گوناگون از اشتغالات عمده یهودی ها در لهستان بوده است.[8]

صهیونیسم (یهود) برای مطبوعاتی که به مسائل مالی و شغلی اهتمام می ورزند، اهمیت خاصی قائل است. آنان تسلط کاملی بر مجله آمریکایی «بیزنس و یک (Bvsiness Week)» پیدا کرده اند که مجله ای تخصصی است و تأثیر بسیار شگرفی بر محافل سرمایه داری و اقتصاددانان عالم دارد. همچنین در شیکاگو صهیونیست ها بر مهم ترین روزنامه این ایالت؛ یعنی روزنامه «شیکاگو سان تایمز» که تیراژ آن 670 هزار نسخه در سال 1981 میلادی بوده است، سیطره دارند. در ایالت آریزونا نیز روزنامه «آریزو نانیوز» تحت سلطه صهیونیست (یهودی) ها است.

صهیونیسم موفق شد تا مخفیانه در تعدادی از مجلات علمی –  تخصصی نفوذ نموده و از آن ها به نفع مصالح خویش بهره برداری نماید. از جمله این مجلات، مجله آمریکایی «نشنال ژئوگرافیک» است که از شهرت خاصی در زمینه جغرافیا برخوردار است و تیراژ آن در سال 1981 م بالغ بر یازده میلیون نسخه بود.[9]

در نهایت، صهیونیسم سیطره خویش را بر مطبوعات جهان تحکیم می کند و آن ها را طبق مصالح و برای اجرای مقاصد و نقشه های خویش جهت می دهد. صهیونیسم علاوه بر به کار گرفتن این مطبوعات، از آن ها به عنوان وسیله ای برای تفرقه و نشر و اشاعه فرهنگ برهنگی و فساد در عالم استفاده می کند. این مجلات در راه بر آورده شدن اغراض و اهداف صهیونیسم منتشر می شود.