سیطره بنی اسرائیل (یهود) بر آمریکا

جمعیت یهودیان آمریکا حدود ۶ میلیون نفر برآورد شده که کمتر از ۲ % کل جمعیت این کشور را تشکیل می دهد. اما یهودیان آمریکا با ایجاد تشکل های مهم و ارتباط کامل بین منافع آمریکا و صهیونیسم به یکی از بانفوذترین گروه های تاثیرگذار در سیاست خارجی دولت آمریکا تبدیل شده اند. آن ها یکی از اهداف خود را نفوذ در کانون های قدرت ایالات متحده تعیین نموده اند. از میان ۲۸۱ سازمان یهودی و ۲۵۰ اتحادیه منطقه ای یکی از مهم ترین لابی های یهودیان در آمریکا کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل موسوم به «آیپک (ایپاک) (AIPAC)» است که از سال ۱۳۲۹ شمسی برابر با 1950 میلادی شروع به فعالیت نموده و از همان بدو تأسیس هدف خود را تلاش برای تصویب قوانینی در جهت حمایت از اسرائیل اعلام کرده است. این کمیته دارای دفاتر و مراکز منطقه ای در سراسر آمریکا و بیت المقدس می باشد و هم اکنون در ۱۰ کشور دیگر دفاتر خود را تأسیس کرده است. بخش های مهم این سازمان عبارتند از: حوزه قانونگذاری سیاست خارجی، امور سیاسی، بخش ارتباطات، بخش توسعه و گسترش رهبری سیاسی.

جالب است که «بنیاد جامعه باز» یا همان «بنیاد جورج سوروس» یکی از زیر شاخه های این سازمان صهیونیستی است. بنیاد سوروس نقش عمده ای در ایجاد انقلاب های نرم در کشورهای تجزیه شده از شوروی سابق و در سطح خاور میانه دارد.

مقر اصلی آیپک در مرکز «هیل دی سی» است. آیپک اعضای خود را از بین صهیونیست ها انتخاب می کند که در حمایت از اسرائیل و کانالیزه کردن سیاست خارجی آمریکا در راستای منافع این رژیم اتفاق نظر دارند. آیپک یک کنفرانس سالانه برگزار می نماید و در آن به تعیین خط مشی کلی کمیته می پردازد. در بیشتر مواقع رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر رژیم اسرائیل یکی از سخنرانان مهم آن هستند. این کمیته اینک ۸۵ هزار عضو دارد که 423 میلیون دلار بودجه آن را جهت تقویت و توسعه بستر روابط اسرائیل و آمریکا صرف می کنند.

در این جا به مهم ترین فعالیت های آیپک در حمایت از اسرائیل پرداخته می شود:

۱. اتحاد میان سازمان ها و مؤسسات یهودی و کمک به یکپارچگی آنان در جهت حمایت از اسرائیل.

۲. نفوذ در سازمان های تصمیم گیری آمریکا و تشکیل یک لابی مستحکم و هماهنگ.

۳. جلب نظر افکار عمومی جهت حمایت از اسرائیل.

۴. تربیت نسل آینده ای از حامیان اسرائیل.

۵. آمیخته کردن سیاست خارجی آمریکا با سیاست خارجی اسرائیل.

۶. توسعه روابط ایالات متحده و اسرائیل.

۷. ارائه کمک های نظامی و نقدی حتی در برخی موارد بلاعوض برای تقویت هر چه بیشتر اسرائیل.

۸. تلاش برای خارج ساختن اسرائیل از انزوا در سازمان ملل و تبدیل آن به یک نیروی محرک و مؤثر.

۹. فشار به دولت آمریکا برای حمایت و دنبال کردن صلح خاورمیانه جهت تأمین منافع اسرائیل.

۱۰. حمایت همه جانبه مادی و معنوی از اسرائیل در مقابل تهدیدات.

۱۱. حمایت از به رسمیت شناخته شدن بیت المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل.

۱۲. فشار به دولت ایالات متحده جهت حضور اسرائیل تحت پوشش شرکت های تجاری در مناطق تحت اشغال آمریکا در خاورمیانه.

یکی از سیاست های کمیته در فرآیند تصمیم گیری در آمریکا این است که از طریق گروه هایی موسوم به «پک ها» در سراسر ایالات متحده به سیاستمداران به طور غیرمستقیم کمک نماید. در صورتی که نماینده ای اظهار مخالفت نماید، آن را در سطح وسیعی به اطلاع جوامع یهودی می رسانند تا وی را تحت فشار قرار دهند.

روش دیگری که کمیته در پیش می گیرد، استفاده از فشارهای عاطفی و روانی است و با ذکر گذشته یهودیان و عنوان نمودن این مسئله که این تصمیم عواقب خطرناکی برای یهودیان دارد، فرد را تحت فشار قرار می دهند. آیپک در موارد گوناگونی برای دیدارها و ملاقات های اعضای کنگره فهرستی کامپیوتری تهیه کرده و از آن ها به عنوان برگ برنده استفاده می کند تا در صورت مخالفت افراد مذکور با اسرائیل در انتخابات بعدی از آنان حمایت نکند. تداوم این روند حتی در درون ساختار قدرت در آمریکا هم توأم با خفقان و نوعی رفتار تحکم آمیز و حتی با حذف مخالفین و آزار معترضان مواجه بوده و هست. افراد و گروه هایی که نخواهند با روند مورد حمایت آیپک همراهی کنند، تدریجا منزوی، منفعل و حتی حذف می شوند. در واقع آیپک قدرت تأثیرگذاری بیشتری بر اعضای کنگره دارد.

آیپک کمیته سه قدرت؛ رایزنی مستقیم، طرفدار زیاد و پول را در کنگره در اختیار دارد. این کمیته هم به حزب دموکرات و هم حزب جمهوری خواه آمریکا کمک کرده است و در برنامه های انتخاباتی هر دو حزب نیز به طور فعال شرکت دارد. اعضای کمیته در ملاقات ها و مذاکرات متعدد با نمایندگان کنگره توانسته اند مصوبات متعددی را به نفع اسرائیل نهایی کنند. این کمیته نه بر پایه منافع آمریکا و مردم آن، بلکه تنها بر پایه علایق و منافع اسرائیل فعالیت خود را تنظیم کرده است. از این منظر برخی اقدامات و تلاش های اعضای آیپک نه در چارچوب منافع آمریکا بلکه علیه آن برآورد شده است.

انکار نمی توان کرد که دیپلماسی جهانی آمریکا به ویژه در قلمرو خاورمیانه و دنیای اسلام در دست صهیونیست ها اسیر است و تقریبا موردی نیست که در این زمینه برخلاف نظر صهیونیست ها اعلام یا اعمال شود. علاوه بر این ها این گروه صهیونیستی علاقمند است که مسئله سیاست خارجی آمریکا در قبال خاورمیانه را به مسئله داخلی در آمریکا تبدیل کند. در واقع آیپک تلاش کرده است که نظر افکار عمومی آمریکا را همیشه به حمایت از اسرائیل جلب کند و فعالیت ضعیف اعراب در این عرصه، آنان را در تحقق این هدف موفق تر ساخته است. آمریکا نیز در این میان به دلیل حمایت از منافع اسرائیل مُتَحمِّل خسارت های سنگینی شده که از مهم ترین این خسارت ها می توان به افزایش تنش ها میان آمریکا و کشورهای مسلمان اشاره کرد.

از دیگر موارد تنش زا می توان به رسوایی فردی به نام «جاتان پولارد» به اتهام جاسوسی آشکار برای اسرائیل و مهم تر از آن در سال ۱۳۸۴ ش رسوایی جاسوسی «استیوزوزن (رئیس سابق سیاست خارجی آیپک)» و «کیت ویزمن (تحلیل گر آیپک در مسئله ایران)» با همکاری یکی از برجسته ترین تحلیلگران پنتاگون و عضو کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل «لری فرانکلین» در زمان «دونالد رامسفلد» در خصوص ربودن اطلاعاتی درباره ایران و عراق اشاره نمود. با این که همه مدارک و مشاهدات مُبیِّن جاسوسی آیپک علیه آمریکا و به نفع اسرائیل بود، ولی مقامات آمریکایی تلاش گسترده ای برای سرپوش گذاشتن بر این قضیه آغاز کردند.

همه این مطالب دلالت بر این دارد که آیپک تا مغز استخوان نظام سیاسی و اقتصادی حاکم بر آمریکا نفوذ کرده است و این را یکی از اشتغالات مهم اسرائیلی ها و یهودیان قرار داده است.[1]