کپی شد
سفرهای زیارتی و علمی شیخ مرتضی انصاری
شیخ انصاری در سال 1240 قمری به قصد زیارت مرقد مطهر علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) از دزفول حرکت کرد وی به هنگام ترک زادگاهش فرموده است: آنچه را از علمای عراق که باید ببینم دیدهام و مایلم در این سفر اگر از علمای ساکن ایران شخصیتهایی یافت شود که ممکن باشد مورد استفاده قرار گیرند، آنها را نیز ملاقات کرده و از ایشان بهرهمند گردم .
شیخ به اتفاق برادرش (شیخ منصور) رضایت مادرشان را جلب کردند و راهی سفر شدند آنها مدت یک ماه در بروجرد ماندند و سپس راهی اصفهان شدند.
شیخ در اصفهان وارد کاروانسرایی شد و منزلی گرفت. در آن زمان زیاست مطلقه و زعامت دینی اصفهان در دست باکفایت حجه الاسلام شفتی -بنیانگذار مسجد سید اصفهان- بود. شیخ در یکی از روزها اشکالی را برای شاگردان طرح نموده و منتظر جوابی از آنان بود، شیخ که در پایین مجلس نشسته بود جواب آن را به یکی از نزدیکانش بیان کرده و از مجلس خارج گردید. آن طلبه نیز جواب را خدمت استاد بازگو کرده استاد فرمود:
این جواب از تو نیست یا حجه بن الحسن (علیه السلام) به تو تلقین نموده و یا شیخ مرتضی نجفی. آن طلبه بالاخره حقیقت را گفت .
سید بلافاصله با چند نفر به تفحص و جستوجوی شیخ پرداختند تا سرانجام او و برادرش را در کاروانسرا یافتند و به منزل سید بردند، سید اصرار کرد که شیخ انصاری در اصفهان بماند، ولی شیخ به داشتن پدر و مادر در دزفول اعتذار جست و گفت :اگر خیال ماندن و توقفی در ایران داشتم ، اصفهان را ترجیح خواهم داد و پس از چند روز توقف این شهر را ترک کرد.
شیخ از اصفهان به کاشان رفت و مدت چهار سال از محضر علمی ملا احمد نراقی بهره گرفت و به مباحثه و تحقیق و تألیف نیز اشتغال داشت. نراقی هنگام حرکت شیخ از آن شهر اجازه مبسوطی به او داد و با بهترین عبارات و جملات وی را ستوده و فرمود: استفادهای که من از این جوان نمودم بیش از استفادهای بود که او از من برد.
شیخ و برادرش از کاشان به مشهد مقدس مشرف شدند و چند ماهی در آن شهر توقف نمودند و از آنجا به تهران و ری رفتند و پس از مدتی بازگشت به شهر خود کردند. مردم دزفول پس از شش سال، هنگامیکه از بازگشت شیخ و برادرش با خبر شدند تا چهار فرسخی از آنها استقبال شایانی نمودند.
شیخ پس از مسافرت به شهرهای مختلف دوباره در سال 1249 قمری وارد نجف اشرف شد و از محضر شیخ علی فرزند کاشف الغطا بهره برد شیخ علی روزی به شیخ جعفر شوشتری فرمود: تو گمان مدار که شیخ مرتضی برای استفاده بردن در مجلس ما حاضر میگردد، بلکه شنیده در خانوادههای علمی، تحقیقاتی هست که او بهم میرساند و الا او دیگر احتیاجی به خواندن درس ندارد.[1]
[1] . سبط شیخ، ضیاء الدین، زندگینامه استاد الفقهاء شیخ انصاری، انصاری مرتضی، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری ؛ 3- تنقیح المقال 4- اعیان الشیعه ، ج 4، ص 45 و 46.، حوزه نت.