سرایت نجاست از شیء متنجس

“چیزی که با عین نجس تماس یافته و نجس شده است، اگر باز با چیزی که پاک است تماس پیدا کند و یکی از آنها تر باشد، آن چیز پاک را نجس می کند، و باز این چیزی که بر اثر ملاقات با متنجس نجس شده است، اگر با چیز پاکی برخورد نماید، بنابر احتیاط واجب آن را نجس می کند، ولی این متنجس سوم هیچ چیزی را با ملاقات خود نجس نمی کند”؛[1] “در صورتى كه دست راست به بول متنجس شود، آن‏گاه آن دست با رطوبت جديدى با دست چپ ملاقات كند، اين ملاقات موجب نجاست دست چپ خواهد بود و اگر دست چپ بعد از خشك شدن با لباس مرطوب مثلًا ملاقات كند، لباس نيز نجس مى‏شود، ولى اگر آن لباس با چيز ديگرى با رطوبت ملاقات كند حكم به نجاست آن چيز نمى‏شود”.[2]

پس در صـورتـى كـه واسطه سه تا باشد تمام محكوم به نجاست است، و در واسطه چهارم حکم به طهارت می شود.

البته این حکم به طهارت در واسطۀ چهارم به بعد در صورتی است که عین نجاست منتقل نشده باشد و از واسطه اول به بعد دیگر عین نجاست در کار نباشد؛ یعنی مادامی که عین نجاست به واسطه ها منتقل شود هر واسطه ای که عین نجاست داشته باشد در برخورد با شیء دیگر، آن شیء را نیز نجس می کند؛ زیرا در تطهير نجاست، برطرف كردن عين نجاست واجب است نه رنگ و بوى آن، و فرقى در وجوب برطرف كردن ميان نجس و متنجّس نيست.[3]