سادات در روایات

در روایات، سفارشات فراوانی به احترام و اكرام به سادات شده است، که در این مقاله، به برخی از آن اشاره می کنیم:

1. پیامبر اکرم (ص) فرمود: «چهار دسته را روز قیامت شفاعت می كنم، هر چند با گناه اهل دنیا به صحرای محشر حاضر شوند: آن كه اولاد مرا یاری كند. آن كه از اموالش به اولاد تنگدستم كمک كند. کسی كه با زبان و قلب، آنان را دوست بدارد. و آن كه تلاش كند در انجام حوائج و نیازهای افرادی از ذریه ام كه تبعید شده و یا رانده شده اند».[1]

2. پیامبر اکرم (ص): « اكرام كنيد خوبان ذريه مرا از براى خدا و بدان ايشان را براى من».[2]

3. امام صادق (ع) فرمود: «هر گاه روز قيامت شود منادى فرياد می زند كه، اى گروه مردمان! خاموش باشيد كه همانا محمّد (ص) سخن می گويد. مردم خاموش می شوند؛ پيامبر حركت مى‏ كند و می فرمايد: اى گروه مردمان! هر كس براى او در پيش من دستى و منّتى و نيكى هست بايد حركت كند تا جبران كنم. می گويند چه دست و چه منّت و چه نيكى است براى ما بلكه تمام اين ها براى خدا و رسولش بر تمام مردمان است. می فرماید: هر كس يكى از فرزندان مرا پناه داده، نيكى به او كرده، او را از برهنگى پوشيده، او را گرسنه بوده، سير كرده بايد حركت كند تا جبران كنم. پس بلند می شوند مردمى كه اين كردار را انجام داده اند. پس ندا از پيشگاه خداى جلّ و علا می رسد كه، اى محمّد! حبيب من! پاداش آنان را به تو واگذار كردم در هر كجاى بهشت كه می خواهىد آنان را جاى ده.

امام صادق (عليه السلام) فرمود:

پيامبر اكرم (صلّى اللَّه عليه و آله و سلم)، ايشان را در منزلتى نزديک به خودش (موقف وسيله) جاى مى‏دهد. در آن جايى كه از ديدار پيامبر و خاندانش (صلوات اللَّه عليهم اجمعين) محجوب نمى‏مانند».[3]

گفتنی است این احترام یک امر طبیعی است و نشانه محبت به پیامبر است؛ یعنی اگر کسی شخصی را دوست داشته باشد منتسبین به او را هم دوست خواهد داشت و مورد احترام قرار می دهد، و همین یعنی احترام  و  یاد پیامبر اسلام و گرامی داشت اهداف آن حضرت.