کپی شد
زهیر بن قین
زهير بن قين بن حارث بن عامر[1] از شهدای کربلا بود که با القاب «أنمارى» و «بجلی» نیز شناخته میشود.[2]
زهیر از بزرگان قبیله خود که در کوفه ساکن بودند به شمار میآمد.[3]
زهیر قبل از اینکه پیرو امام حسین(علیه السلام) گردد؛ از طرفداران افراطی عثمان بود![4]
زهیر نزد کوفیان شخصیتی شجاع، ممتاز و مشهور بود. به همینخاطر در اولین ساعتهای روز عاشورا زهیر از سوی سالم و یسار -غلامان زیاد بن ابیه و عبیدالله بن زیاد- که مبارز میطلبیدند و رجز میخواندند، به مبارزه دعوت شد. وقتی عبدالله بن عمیر کلبی به مصاف آنها رفت، آن دو به وی گفتند: «ما تو را نمیشناسیم. بگذار زهیر بن قین یا حبیب بن مظاهر به جنگ ما بیاید.[5] پس زهیر از جای برخاست تا در میدان رزم به ندای آن دو جواب محکمی بدهد؛ اما امام حسین(علیه السلام) به او اجازه نبرد نداد و عبدالله بن عمیر را به نبرد با آن دو فرستاد.
[1]. ابن كلبى، هشام بن محمد، نسب معد و اليمن الكبير، محقق: ناجى، حسن، ج 1، ص 345.
[2]. شبر، جواد، أدب الطف، ج 1، ص 117.
[3]. همان.
[4]. ابن اثیر جزری، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج 4، ص 42.
[5]. طبری، تاریخ الطبری، ج۴، ص۳۲۷؛ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۱۰۱.
فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید