زندگی نامه و نسب عبدالعظیم حسنی (علیه السلام)

عبدالعظيم معروف به سيد الكريم بن فرزند عبدالله بن على بن حسن بن زيد بن حسن (ع) بن على بن ابی طالب (ع) است. ريشه خانوادگى او، با چهار واسطه به امام حسن (ع) و با پنج واسطه به على (ع) می رسد.

ملا باقر مازندرانى، سلسله نسب آن حضرت را بدين صورت به نظم در آورده است:

ليس بينه و بين المجتبى                                  غير عينين و حاء، ثم زاى

يعنى، ميان عبدالعظيم و امام حسن مجتبى (ع)، بيش از دو عين و يک حاء و يک زاء، فاصله نيست. منظور از دو  عين، عبدالله پدر او و عين دوم على بن حسن جد او است، و منظور از حاء، حرف اول حسن بن زيد، جد دوم، و منظور از زاء، حرف اول زيد بن حسن، جد سوم حضرت عبدالعظيم (ع) است.

در بعضی از منابع نیز چنین آمده است: وقتى حضرت عبدالعظيم (ع) را براى غسل برهنه مى كردند، در جيب او ورقه اى كشف شد، كه روى آن نوشته بود: من، ابوالقاسم بن عبدالله بن على بن حسن بن زيد بن حسن بن على بن ابي طالب هستم. لقب آن حضرت، سيدالكريم و کنیه ایشان، ابوالقاسم است.[1]

در مورد تاريخ ولادت و مدت عمر آن حضرت باید گفت: با توجه به اين­كه شهادت امام موسى جعفر (ع) در سال 183 هجرى اتفاق افتاده، حضرت عبدالعظيم هنگام شهادت آن امام بزرگوار، ده ساله بوده و تا اين مقدار حيات امام هفتم را درک كرده است بنابر این آن حضرت در سال 173 متولد شده است. با توجه به اين­كه امام هادى (ع)، در سال 254 به شهادت رسيده است، وفات یا شهادت وی كه در سال 252 هجرى اتفاق افتاده، دو سال قبل از شهادت امام دهم (ع)، در شهر رى به وقوع پیوسته است. بر اين اساس، ایشان، 79 سال عمر كرده است.[2]