زندگی نامه نفس زکیه آخرالزمانی

«نفس زکیه» نام وی محمد بن الحسن[1] است که در روایات به دلیل زهد، عبادت و پاکی فراوانی که دارد، به او لقب نفس زکیه داده شده است. او از نوادگان امام حسین (علیه‌السلام) بوده و به همین جهت سید حسینی به‌حساب می‌آید.[2]

البته برخی گمان می‌کنند این‌که نام او محمد بن الحسن است، پس او از فرزندان امام حسن مجتبی (علیه السلام) است؛ لذا او را سید حسنی می‌دانند. در حالی‌که او با سید حسنی معروف فرق می‌کند؛ زیرا سید حسنی کسی است که وقتی به اذن خدا فرمان ظهور به حضرت بقیة‌الله (علیه السلام) می‌رسد، به‌وسیله بعضی از خواص امام، متوجه می‌شود که آن‌حضرت می‌خواهند ظهور کنند؛ لذا نزد حضرت آمده و از ایشان پرس‌وجو کرده و آن‌حضرت ایشان را از ظهور خود آگاه می‌فرمایند. پس او قبل از امام خروج کرده و به‌دست مردم کشته می‌شود و سرش به شام فرستاده می‌شود.[3] وی همچنین با محمد بن عبدالله؛ (نفس زکیه) که در زمان حکومت منصور دوانقی در شهر مدینه همراه با 316 نفر از یارانش به دست لشکریان منصور به شهادت رسیدند، متفاوت است.[4]

بنابر احادیث و روایات، وظیفه نفس زکیه رساندن پیام امام مهدی (علیه السلام) به اهل مکه است،[5] اما وقتی شروع به صحبت می‌کند، مردم مکه بر او هجوم آورده و او را سر می‌برند.[6]

[1]. صدوق، محمد بن على‏، كمال الدين و تمام النعمة، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، ج 1، ص 331.‏

[2]. عياشى، محمد بن مسعود، کتاب التفسير‏، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، هاشم‏، ج 1، ص 65.‏

[3]. ‏كلينى، محمد بن يعقوب، کافی، محقق / مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد، ج 8، ص 225.

[4]. ر. ک. سایت اسلام پدیا.

[5]. نيلى نجفى، على بن عبد الكريم‏، سرور أهل الإيمان في علامات ظهور صاحب الزمان (علیه السلام)، ‏ محقق / مصحح: عطار، قيس‏، ص 93.‏

[6]. همان.