کپی شد
زندگی نامه آیة‌الله وحید بهبهانی
آقا محمدباقر اصفهانی مشهور به «وحید بهبهانی» و ملقب به «آقا»، فقیه، اصولی و مؤلف امامی قرن دوازدهم در خانواده‌ای متدین و مشهور به علم و دانش در شهر اصفهان به‌دنیا آمد. ولادت او به‌فاصله چند سال پس از درگذشت مرحوم علامه مجلسی بوده است. وی در دامن مادری مهربان و پدری بزرگوار رشد و نما کرد.
او یکی از بزرگ‌ترین و نامورترین فقیهان نامدار می‌باشد که از دویست سال پیش تا عصر ما، خود و شاگردانش از استوانه‌های بزرگ فقهی به‌شمار آمده و سرمنشأ تحولات عظیم در فقه و دفاع از آئین پاک تشیع بوده‌اند. وی یکی از بزرگ‌ترین مشعل‌داران علم اصول فقه در تاریک‌ترین دوران‌های حیات آن بود که به‌حمایت و دفاع از آن برخاست و علم اصول را از نو پایه‌گذاری و احیا نمود.
او علاوه لقب آقا، دارای القاب دیگری؛ مانند «استاد اکبر»، «استاد کل»، «مروج شریعت سیدالبشر»، «علامه ثانی» و «محقق ثالث»، نیز بوده است. پدر او «محمد اکمل شیرازی» فاضل عصر خویش، از شاگردان مبرز شیخ جعفر قاضی و ملا میرزا محمد شیروانی و علامه مجلسی و مادرش دختر نورالدین بن ملا محمد صالح مازندرانی و جده پدری مادرش، عالمه فاضله، آمنه بیگم دختر مجلسی اول و خواهر مجلسی دوم بوده است، از این رو از اولی به جد و از دومی به خال تعبیر آورده می شود. آقا وحیدبهبهانی از شاگردان سید صدر الدین رضوی قمی، شارح وافیه و او شاگرد آقا جمال خوانساری بوده است. وی با اخباری‌گری و اخباریان تندرو مبارزه می‌کرد و با فعالیتهای او اخباری‌گری به‌حاشیه رفت. وحید بهبهانی در کربلا درگذشت و در حرم امام حسین (علیه‌السلام) دفن شد.[1]
[1]. مطهرى، مرتضی، مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى، ج 14، ص 435؛ علیاری تبریزی، علی بن عبدالله، بهجه الآمال فی شرح زبده المقال، تصحیح: مسترحمی، هدایت الله، ج 6، ص 572.