راه های علم و آگاهی انسان

انسان به گونه اى آفريده شده كه از كانال هاى مختلفى مى تواند کسب علم و آگاهی نماید، چند نمونه از راه های رسیدن انسان به علم و آگاهی را در ذیل بیان می کنیم:

1. اميال و غرايز و شهوات درونى كه او را به نيازهاى طبيعى جسمانى اش آگاه مى كنند؛ مثل علم به گرسنگى، تشنگى و احساس درد و خستگى و … .

2. فطرت او را بر خواست هاى متعالى مطلع و به سمت آنها مى كشاند؛ مانند، حس وابستگى و دلبستگى به موجود برتر (حس مذهبى يا پرستش)، حس حقيقت جويى، حس كمال خواهى و زيبايى طلبى و … .

3. عقل سليم: او را بر بديهيات اوليه آگاه مى كند؛ مثل استحاله اجتماع یا ارتفاع نقيضين و اصل اصغريت و اكبريت و تساوى و تشابه و … . انسان اين بديهيات اوليه را پايه قرار مى دهد و به واسطه اينها به استدلال و استنتاج مى پردازد و معلومات جديدى را تحصيل مى نمايد.

4. حواس خمسه (پنج گانه) كه ابزار جسمانى ارتباط انسان با جسم خود و با محيط پيرامون خود، بدون استفاده از ابزار صنعتى و يا با استفاده از اين ابزار هستند. معظم اطلاعات انسان از اين راه حاصل مى شود، تا آن جا كه برخى ساير كانال ها را تكذيب و انكار كرده و تنها به اين كانال اطلاعاتى معتقد هستند و به حسگرايان يا حسيون و يا به تجربيون موسوم هستند.

5. وراثت: برخى اطلاعات به صورت موروثى و به واسطه ژن خاص به انسان منتقل شده و به صورت پنهان مى ماند و در مواقع نياز، نمود پيدا مى كند، چنانچه برخى از حالات و صفات نيز چنين هستند.

6. كسب اطلاعاتى از راه كهانت و حركت ستارگان يا سحر و جادو و يا ارتباط با برخى از اجنه و امروزه از راه هيپنوتيزم و نيز از راه خواب و … . اين راه گرچه تا حدودى فراطبيعى و غير عادى است، اما اغلب به امور دنيوى محدود مى‏شوند.

كانال‏هاى اطلاعاتى فوق بين نوع انسان مشترک و قابل تعليم و تعلّم و انتقال هستند. تفاصيل اينها در جاى خود آمده است و مجال بررسى اينها، در اين مقال نيست.

7. الاهيون به راه دیگری برای کسب اطلاع معتقد هستند که به آن “ارتباط با غيب” گفته می شود، اما مادی گرايان و حسيون كه غيب و عوالم ماوراءالطبيعه را منكر هستند – با شدت و جدّیت تمام – منكر اين كانال اطلاعاتى مى باشند و مدعيان آن را به سحر و كهانت و جنون و … متّهم مى كنند.[1]