رابطۀ حج با ولایت

فرمان ابلاغ ولایت امیرالمومنین(ع) از طرف  خدواند متعال[1] توسط پیغمبر گرامی اسلام(ص) و اعلام این مسألۀ مهم بعد از اتمام مراسم حج در آن روز خاص آن هم در محل غدیر خم که همه حج گزاران در آن جا از هم جدا می شوند و هر گروه به سوی سر زمین خود می رود دارای حکمت هایی بوده از جمله این که:

أ: عدم دغدغه خاطر مسلمانان بعد از انجام کامل مناسک حج و رسیدن به آرامش خاطر کافی برای طرح مسأله ولایت و جانشینی علی (ع).

ب: پیش گیری از مخالفت احتمالی بعضی منافقان و کج فهمان و پیش گیری از حرمت شکنی مسجدالحرام و کعبه توسط افراد هتاک و بی دین.[2]

ج: عدم گنجایش مسجد الحرام (با توجه به عدم توسعه در آن زمان) برای همه جمعیت حج گزاران.

د: نفوذ کلام مطلوب پیامبر(ص) در هنگام وداع و جدایی بین مولا و بنده و مرید و مراد و منطقۀ غدیر خم هنگامۀ وداع و به تعبیری شاه راه تعیین مسیر کاروان های حجاج و زمان و مکان آخرین وداع هزاران مسلمان شیفته و مرید پیامبر با مراد خودشان بود، از این رو لحظه ای حساس و حیاتی برای بیان این نکتۀ مهم و سرنوشت ساز یعنی خلافت و جانشینی امیر مؤمنان علی (ع) بود.[3]

ه: حکمت و تدبیر اقتضا می کند گاهی برای بیان مطالب مهم و سرنوشت ساز شرایط و فضایی متفاوت با شرایط و فضای عادی و تکراری را باید برگزید و انتخاب غدیر خم با شرایط خاصی که دارد[4] برای ثبت آن به عنوان حادثه ای جدید و فراموش ناشدنی و برای همیشۀ تاریخ در اذهان مردم بود.

این واقعه توسط عدۀ زیادی (110 نفر) از صحابه[5] پیامبر اکرم(ص) و همچنین 84 نفر از تابعین و 36 نفر از دانشمندان و مؤلفین، نقل شده است. علامه امینی با مدارک و دلایل محکم از منابع معروف اسلامی(اهل سنت و شیعه)، در کتاب شریف الغدیر تمامی این نقل ها را آورده است.

برای مطالعه بیشتر به تفسیر پیام قرآن، زیر نظر آیت الله مکارم شیرازی، جلد 9، (امامت و ولایت در قرآن) صفحه 177 به بعد مراجعه فرمائید.