دیدگاه هایدگر پیرامون هرمنوتیک

مارتین هایدگر که دیدگاه او بر مبنای یک بنیان وجودشناسانه است، هرمنوتیک را به عنوان تبیین چیستی و ماهیت فهم و شرایط حصول آن تلقّی کرد[i]، همچنین او بر این باور است: هرمنوتیک به عنوان تأملی در شرایط هرگونه فهم است. به عقیده او خود وجود بشری ساختار هرمنوتیکی دارد که زمینه ساز همه تفسیرهای موضعی ما می باشد؛ یعنی وضعیتی که پیش فرض هایی را بر ما تحمیل می کند و ما نیز آنها را بر فهم تحمیل می کنیم.[ii]