دوران کودکی و نو جوانی سید حسن مدرس

در دوران کودکی مرحوم مدرس، پدرش غالباً در «سرابه» به امور شرعى و فقهى مردم مشغول بود، ولى سید حسن همراه با مادر در زواره نزد بستگان خويش به سر مى برد. تا آن كه پدر، فرزندش را در سال 1293ق، به قمشه نزد جدش ميرعبدالباقى برد و محله فضل آباد اين شهر را به عنوان محل سكونت او برگزيد. اين در حالى بود كه ميرعبدالباقى قبلاً از زواره به قمشه مهاجرت كرده و در اين شهر به فعاليت هاى علمى و تبليغى مشغول بود.[1] سيدعبدالباقى بيشترين نقش را در تعليم سيدحسن ايفا نمود و او را در مسير علم و تقوا هدايت كرد و به هنگام مرگ، در ضمن وصيت نامه اى سيدحسن را بر ادامه تحصيل علوم دينى تشويق و سفارش نمود. زمانى كه سيدعبدالباقى دارفانى را وداع گفت، مدرس چهارده ساله بود.[2]