دنیا پرستی در آخرالزمان

در دوره آخرالزمان، دنیا پرستی مردم به اوج خود رسیده، به گونه ای که دین آنها درهم و دینار، و معبود آنان، مال و زینت دنیا خواهد بود.

در روایتی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: زمانى براى مردم فرا رسد كه شكم‌هایشان، خدايانشان و زنانشان، قبله آنان است. دينارهايشان، دينشان و شرف و افتخارشان، كالاهايشان است. از ايمان فقط نامى و از اسلام تنها نشانى و از قرآن فقط درسی باقى مى‏ماند. (ظاهر) مساجدشان آباد و قلب‌هايشان از هدايت خراب و ويران است. دانشمندانشان، بدترين مردمان روى زمينند. در اين هنگام خداوند آنان را به چهار ویژگی مبتلا مى‏كند: ستم سلطان، قحطى دوران، ظلم واليان و ظلم قاضيان. پس صحابه تعجّب كردند و گفتند: اى رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)! آيا آنان بت‎ها را مى‏پرستند؟ فرمود: آرى، هر درهمى نزد آنان بتى است.[1]

سكونى از امام صادق (علیه السلام) روايت مى‏كند كه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: به زودى زمانى در امتم فرا خواهد رسيد كه به جهت طمع در دنیا، درون آنان آلوده و ظاهرشان زيبا جلوه خواهد كرد. آنها براى رضاى خدا كارى انجام نمى‏دهند. کار آنها از روى ريا خواهد بود، و ترسى نخواهند داشت. خداوند متعال آنان را گرفتار عذاب کرده، آن گاه مانند غريق دعا مى‏كنند، ولى مستجاب نمى‏شود.[2]

[1]. شعيري، محمد بن محمد، جامع الأخبار، ص 129 و 130؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، محقق: جمعى از محققان، ج 22، ص 453.

[2]. صدوق، محمد بن على، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال‏، ص 253؛ صافى، لطف‌الله، منتخب الأثر في الإمام الثاني عشر (عليه السلام)، ج ‏3، ص 21.