دعا برای غلبه بر دشمن

همان گونه که می دانیم مقابله با ظلم و بی عدالتی و برخورد با ظالمان وظيفه همگان است. جهاد در راه خدا، دفاع فرهنگی، امر به معروف و نهي از منكر و … از مصادیق و موارد این مقابله هستند.

نوع ديگر از اين مبارزه و نبرد، دعا برای نابودی و از بین رفتن دشمنان و ظالمان است. اين نوع از مبارزه؛ یعنی دعا و استمداد از نيروهای آسمانی و قدرت لايزال و شكست ناپذير الاهی سيرۀ انبيا و اولیای الاهی بوده است.

امام سجاد (ع) در یکی از دعاهایش عرضه می دارد: “اللَّهُمَّ اغْزُ بِكُلِّ نَاحِيَةٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ عَلَى مَنْ بِإِزَائِهِمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ، وَ أَمْدِدْهُمْ بِمَلائِكَةٍ مِنْ عِنْدِكَ مُرْدِفِينَ حَتَّى يَكْشِفُوهُمْ إِلَى مُنْقَطَعِ التُّرَابِ قَتْلا فِي أَرْضِكَ وَ أَسْرا، أَوْ يُقِرُّوا بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ. (9) اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي أَقْطَارِ الْبِلادِ مِنَ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ وَ التُّرْكِ وَ الْخَزَرِ وَ الْحَبَشِ وَ النُّوبَةِ وَ الزَّنْجِ وَ السَّقَالِبَةِ وَ الدَّيَالِمَةِ وَ سَائِرِ أُمَمِ الشِّرْكِ، الَّذِينَ تَخْفَى أَسْمَاؤُهُمْ وَ صِفَاتُهُمْ، وَ قَدْ أَحْصَيْتَهُمْ بِمَعْرِفَتِكَ، وَ أَشْرَفْتَ عَلَيْهِمْ بِقُدْرَتِكَ .(10) اللَّهُمَّ اشْغَلِ الْمُشْرِكِينَ بِالْمُشْرِكِينَ عَنْ تَنَاوُلِ أَطْرَافِ الْمُسْلِمِينَ، وَ خُذْهُمْ بِالنَّقْصِ عَنْ تَنَقُّصِهِمْ، وَ ثَبِّطْهُمْ بِالْفُرْقَةِ عَنِ الاحْتِشَادِ عَلَيْهِمْ. (11) اللَّهُمَّ أَخْلِ قُلُوبَهُمْ مِنَ الْأَمَنَةِ، وَ أَبْدَانَهُمْ مِنَ الْقُوَّةِ، وَ أَذْهِلْ قُلُوبَهُمْ عَنِ الاحْتِيَالِ، وَ أَوْهِنْ أَرْكَانَهُمْ عَنْ مُنَازَلَةِ الرِّجَالِ، وَ جَبِّنْهُمْ عَنْ مُقَارَعَةِ الْأَبْطَالِ، وَ ابْعَثْ عَلَيْهِمْ جُنْدا مِنْ مَلائِكَتِكَ بِبَأْسٍ مِنْ بَأْسِكَ كَفِعْلِكَ يَوْمَ بَدْرٍ، تَقْطَعُ بِهِ دَابِرَهُمْ وَ تَحْصُدُ بِهِ شَوْكَتَهُمْ، وَ تُفَرِّقُ بِهِ عَدَدَهُمْ. (12) اللَّهُمَّ وَ امْزُجْ مِيَاهَهُمْ بِالْوَبَاءِ، وَ أَطْعِمَتَهُمْ بِالْأَدْوَاءِ، وَ ارْمِ بِلادَهُمْ بِالْخُسُوفِ، وَ أَلِحَّ عَلَيْهَا بِالْقُذُوفِ، وَ افْرَعْهَا بِالْمُحُولِ، وَ اجْعَلْ مِيَرَهُمْ فِي أَحَصِّ أَرْضِكَ وَ أَبْعَدِهَا عَنْهُمْ، وَ امْنَعْ حُصُونَهَا مِنْهُمْ، أَصِبْهُمْ بِالْجُوعِ الْمُقِيمِ وَ السُّقْمِ الْأَلِيمِ. (13) اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا غَازٍ غَزَاهُمْ مِنْ أَهْلِ مِلَّتِكَ، أَوْ مُجَاهِدٍ جَاهَدَهُمْ مِنْ أَتْبَاعِ سُنَّتِكَ لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى وَ حِزْبُكَ الْأَقْوَى وَ حَظُّكَ الْأَوْفَى فَلَقِّهِ الْيُسْرَ، وَ هَيِّئْ لَهُ الْأَمْرَ، وَ تَوَلَّهُ بِالنُّجْحِ، وَ تَخَيَّرْ لَهُ الْأَصْحَابَ، وَ اسْتَقْوِ لَهُ، الظَّهْرَ، وَ أَسْبِغْ عَلَيْهِ فِي النَّفَقَةِ، وَ مَتِّعْهُ بِالنَّشَاطِ، وَ أَطْفِ عَنْهُ حَرَارَةَ الشَّوْقِ، وَ أَجِرْهُ مِنْ غَمِّ الْوَحْشَةِ، وَ أَنْسِهِ ذِكْرَ الْأَهْلِ وَ الْوَلَدِ. (14) وَ أْثُرْ لَهُ حُسْنَ النِّيَّةِ، وَ تَوَلَّهُ بِالْعَافِيَةِ، وَ أَصْحِبْهُ السَّلامَةَ، وَ أَعْفِهِ مِنَ الْجُبْنِ، وَ أَلْهِمْهُ الْجُرْأَةَ، وَ ارْزُقْهُ الشِّدَّةَ، وَ أَيِّدْهُ بِالنُّصْرَةِ، وَ عَلِّمْهُ السِّيَرَ وَ السُّنَنَ، وَ سَدِّدْهُ فِي الْحُكْمِ، وَ اعْزِلْ عَنْهُ الرِّيَاءَ، وَ خَلِّصْهُ مِنَ السُّمْعَةِ، وَ اجْعَلْ فِكْرَهُ وَ ذِكْرَهُ وَ ظَعْنَهُ وَ إِقَامَتَهُ، فِيكَ وَ لَكَ”؛[1]

بارالها، مسلمانان ستمديده را در برابر دشمنان مشركشان به جنگ برانگيزان و ايشان را با صفوف پياپی فرشتگانت ياری فرما تا دشمنان را در اقصی نقاط بكشند يا اسير كنند يا اين كه دشمنان تسليم حق شوند و اقرار كنند كه تو خدايی هستی كه هيچ خدايی جز تو نيست، تنها و بدون شريكی. بارخدايا، اين سرنوشت را بر همۀ دشمنانت در همۀ مناطق عالم تعميم ده: از هند، روم، تركستان، كرانه های خزر، حبشه، نوبه، زنگبار، سرزمين مسقالبه، ديالمه و ديگر طوايف و مناطق مشركان كه نام و نشانشان پوشيده است و تو خود آنان را می شناسی و به قدرت خود بر آنها تسلط داری…  خداوندا، مشركان را چنان به يك ديگر مشغول ساز تا از دستبرد به مرزهای مسلمانان بازمانند و با كاستن عددشان، از كاستن مسلمين بازدار و رشتۀ اتحادشان را با تفرقه بر هم زن تا از همدستی عليه مسلمانان بازمانند. خدايا، دلهايشان را از آرامش و بدنهايشان را از توانايی بی بهره كن و راه چاره را به رويشان ببند و اندامشان را در رويارويی با مردان مسلمان سست گردان و در دلشان از درگير شدن با دليرمردان اسلام هراس و ترس بيفكن و سپاهی از ملائكه ات را برای ترس و عذاب بر آنان برانگيز، چنان كه روز بدر چنين كردی، تا بدين سان بنيانشان را بركنی و شوكتشان را ريشه كن سازی و جمعيتشان را پراكنده كنی.

قرآن دعاي حضرت نوح پیامبر (ع (برای محو كامل كافران را اين گونه بيان كرده است:

” رَبِّ لاَتَذَر عَلَي الاَرضِ مِنَ الكافِرينَ دَيّاراً اِنَّكَ اِن تَذَرهُم يُضِلُّوا عِبادَكَ وَلا يَلِدُوا اِلاّ فاجِراً كَفّاراً”؛[2] پروردگارا، هيچ كس از كافران را بر روی زمين مگذار؛ زيرا اگر آنان را باقی گذاری، بندگانت را گمراه می كنند و جز پليدكار ناسپاس نزايند.

دعای حضرت موسی برای نابودی فرعون و فرعونیان:

“رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَى أَمْوَالِهِمْ وَ اشْدُدْ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُواْ حَتَّى يَرَوُاْ الْعَذَابَ الأَلِيمَ”؛موسى گفت: … اى پروردگار ما، اموالشان را تباه ساز و دلشان را سخت كن. ايمان نمى‏آورند تا آن گاه كه عذاب دردآور را بنگرند[3].

این دعا نیز براي غلبه بر دشمن و همچنين رفع هم و غم مداومت بر آن مجرب می باشد:

“سبحان اللّه كما ينبغي للّه و الحمد للّه كا ينبغي للّه و لا اله الا اللّه كما ينبغي للّه و اللّه اكبر كما ينبغي للّه و لا حول و لا قوه الا باللّه و صلّی اللّه علی محمد النبي و علی اهل بيته و جميع المرسلين و النبيين حتی يرضي اللّه”.

البته دعاهای دیگری هم در کتب ادعیه مانند مفاتیح الجنان بیان شده است.

گفتنی است دعاهایی مانند دعای توسل نیز اگر به همین نیت خوانده شود باعث پیروزی خواهد بود.

[1] الصحيفةالسجادية، ص 130.

[2] نوح، 26، 27.

[3] يونس، 88.