دعا برای سلامتى امام زمان (علیه السلام)

دعا براى سلامتى امام عصر (عج) از جمله دستورات شرعى است كه حكمت‏هايى را در بردارد و اين حكمت‏ها و لو اين كه تماماً براى ما ناشناخته باشند، از امور واقعى هستند، چنان چه اگر پزشك دارو تجويز مى‏كند بى علت و بى حكمت نيست. به هر حال ما طبق دستور عمل مى‏كنيم و مطمئنيم كه دعا براى سلامتى آن وجود مبارك بدون علت نیست. اما پيرامون حكمت دعا براى سلامتى امام زمان (عج) توجه شما را به نكات زیر جلب مى‏نماييم:

1. از عوامل سلامتى آن حضرت (عج) همين دعاها است. نه به اين معنا كه اگر ما دعا نكنيم حضرت سالم نمى‏ماند، چون به هر حال حتماً كسان بسيارى هستند كه همواره براى آن حضرت دعا مى‏كنند، بلكه اصل دعاى افراد، به طور على البدل مؤثر است؛ مثل اين كه اگر عده خاصى مرتد شوند، دين از بين نمى‏رود چون به هر حال ” فَقَدْ وَكَّلْنا بِها قَوْماً لَيْسُوا بِها بِكافِرين‏ “؛[1] يعنى اگر به فرض نسبت به آن كفر ورزند، (آيين حق زمين نمى‏ماند)؛ زيرا كسان ديگرى را نگاهبان آن مى‏سازيم كه نسبت به آن، كافر نيستند، ولى اين افتخار ما است كه ما از آن عدّه باشيم. و يا مثلاً بر طبق قانون عام بايد در مقابل امام حسين (ع) كسى باشد كه… اما اين كه آن كس شمر باشد به اختيار او است و اعمال او در اجراى اين قانون عام تأثير داشته است.

2. دعا براى سلامتى، شامل سلامت از بيمارى‏ها و ناراحتى‏ها، هرچند جزئى و كوچك، هم مى‏شود و آنچه قطعى است، اصل بقاى وجود آن حضرت است نه حتى آرامش و راحتى آن وجود عزيز، پس از اين جهت هم دعا مؤثر است و منافاتى با اراده ازلى خدا هم ندارد.

[1] انعام، 89.